تنها همین امسال بیش از ۱۶۰۰ هکتار از جنگلهای بلوط استان کهگیلویه و بویراحمد سوخته است؛ آن هم تنها برای تولید یک مشت زغال چوب که بشود هیزم "جوج با نوشابه" در کنار سایه سار درختان بلوط که حالا تنک شده اند و نفس شان گرفته شده است.
"ملکه ایران" ۵۰۰۰ سال درخشیده، اما حالا تنها در عرض چند سال سیاه بخت شده و آنچه برایش مانده روسیاهی خانواده اش است و خاکی سوخته که دیگر زادآور نیست.
به گزارش ایسنا، روزگاری رشتهکوههای زاگرس میزبان وسیعترین رویشگاه بلوط در ایران بوده و معیشت حدود یک و نیم میلیون نفر از ساکنانش را تامین کرده؛ از ارتزاق بیش از ۸۰ درصد عشایر کشور گرفته تا زندگی بیش از ۵۰ درصد دام کشور در آن، همه وابسته به حیات این ملکه است.
۴۰ درصد آب کشور را تامین میکند و تعیین کننده زندگی ۱۱ استان زاگرس نشین، اما آنچه حالا در آستانه سال ۱۴۰۰ برایش مانده تلی خاک سوخته است و جزغاله شدن سنجاب هایش و از آن دردناکتر قربانی شدن دوستدارانش است که با دست خالی به جنگ قاتلانش آمده بودند.
تنها همین امسال بیش از ۱۶۰۰ هکتار از جنگلهای بلوط استان کهگیلویه و بویراحمد سوخته است؛ آن هم تنها برای تولید یک مشت زغال چوب که بشود هیزم "جوج با نوشابه" در کنار سایه سار درختان بلوط که حالا تنک شده اند و نفس شان گرفته شده است.
یا بسوزند به دلیل اختلاف ساکنانش با منابع طبیعی برای تصاحب زورکی زمین و یا قطع بشوند برای قاچاق چوب؛ نتیجه اش تلخ است و سوزناک؛ از تغییر اقلیم گرفته و خشکسالی گرفته تا از بین رفتن شوکه کننده حیات و مهاجرت مردمی که دیگر نان و آبی برای تامین معیشت ندارند.
تقریبا چند سال است که بهار و تابستان جنگلهای حفاظت شده کوه خامی، دیل و خاییز و بویراحمد و دنا جهنم میشود و هر بار داد همه ایران بلند میشود تا بلکه با بالگرد، همت دوستداران، جان دادن هوادارانش و کمک منابع طبیعی، تازه بعد از ۱۰ روز که شکایت از کمبود تجهیزات، بروکراسی اداری و ناهماهنگی دستگاههای مسئول، نبود پایگاه اطفای حریق و سخت گذر بودن منطقه کردند، خاموشی موقتی آتش را اعلام رسمی کنند و بعد چند روز دوباره آتش از جای دیگری زبانه میکشد.