خواص و فضائل سوره همزه بر اساس روایات معتبر

سوره همزه صد و چهارمین سوره مبارکه قرآن کریم است که قرائت آن آثار و برکات زیادی را به همراه دارد در این مقاله شما عزیزان را با خواص سوره همزه بیشتر آشنا خواهیم کرد.
سوره همزه جزء سوره های مکی قرآن کریم می باشد که دارای نه آیه است و در مورد افرادی که تمام تلاش خود را متوجه جمع مال می کنند و به ثروت خود مغرور هستند و دیگران را مسخره می کنند صحبت می کند و در آخر سوره از سرنوشت آن ها در جهنم سخن می گوید.

به دلیل اینکه کلمه همزه در این سوره مبارکه قرآن کریم آمده است این سوره به نام هُمَزه نامگذاری شده است، قرائت سوره همزه نیز مانند دیگر سوره های قرآن کریم از فضائل زیادی برخوردار است که در ادامه مطلب به فضائل قرائت سوره همزه می پردازیم .

به روایت از امام صادق (ع): هر کس سوره همزه را در نمازهای واجبش قرائت کند فقر او زایل می گردد و روزی به سوی او جلب شده و مرگ های بد از او دور می شود.هر که در نمازهایش سوره همزه را قرائت کند به اندازه دنیا ثواب به او داده می شود.هر گاه سوره همزه را برای چشم زخم بخوانند اثر چشم به قدرت خداوند از او زایل می شود.

مکان و ترتیب نزول سوره همزه

سوره همزه سی و دومین سوره ای است که بر پیامبر اکرم (ص) نازل شده است و در چینش کنونی مُصحَف صد و چهارمین سوره است و در جزء سی ام قرآن کریم قرار داد که ۳۳ کلمه و ۱۳۴ حرف دارد.

به نقل از رسول خدا : هر که این سوره را قرائت نماید به تعداد کسانی که حضرت محمد صلی الله علیه و اله وسلم و یارانش را مسخره کردند ده حسنه عطا می شود.

به اعتقاد برخی از مفسران این سوره در مورد وَلید بن مُغِیرَه نازل شده است که پشت سر پیامبر اکرم (ص) تهمت می زد اما گروهی دیگر معتقدند که این سوره درباره افراد دیگری مانند اُبیّ بن خَلَف، اَخنَس بن شَریق، جمیل بن عامر، و عاص بن وائل می باشد که سعی می کردند پیامبر اکرم را ترور شخصیت کنند و در اینجا بود که پروردگار سوره همزه را نازل کرد.

متن و ترجمه سوره همزه

وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَهٍ لُّمَزَهٍ ﴿١﴾ الَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ﴿٢﴾ یَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿٣﴾ کَلَّا ۖ لَیُنبَذَنَّ فِی الْحُطَمَهِ ﴿۴﴾ وَمَا أَدْرَ‌اکَ مَا الْحُطَمَهُ ﴿۵﴾ نَارُ‌ اللَّـهِ الْمُوقَدَهُ ﴿۶﴾ الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَهِ ﴿٧﴾ إِنَّهَا عَلَیْهِم مُّؤْصَدَهٌ ﴿٨﴾ فِی عَمَدٍ مُّمَدَّدَهٍ ﴿٩﴾

به نام خداوند رحمتگر مهربان

واى بر هر بدگوى عیبجویى، (۱) که مالى گرد آورد و برشمردش. (۲) پندارد که مالش او را جاوید کرده، (۳) ولى نه! قطعاً در آتش خردکننده فرو افکنده خواهد شد. (۴) و تو چه دانى که آن آتش خردکننده چیست؟ (۵) آتش افروخته خدا[یى‌] است. (۶) [آتشى‌] که به دلها مى‌رسد. (۷) آنان را در میان فرامى‌گیرد. (۸) [آتشى که‌] در ستونهایى دراز است. (۹)