مهران مدیری، از آن دسته کارگردانانی است که همیشه تیم خود را برای بازیگری دارد و هنرمندان بسیاری با او وارد عرصه هنر شدند که یا به ستاره تبدیل و یا فراموش شدند.
سالهاست که مدیری و کارهایش را با بازیگران ثابت میشناسیم. بازیگرانی که تعدادی از آنها خارج از کارهای مدیری، طنازی همیشگیشان را ندارند یا حتی کمتر بر صفحه تلویزیون ظاهر میشوند.
مهران مدیری یکی از چهرههای نام آشنای تلویزیون است که سالهای زیادی از اولین حضورش در دنیای هنر میگذرد و همچنان طرفداران خاص خودش را دارد. نوروز ۷۲ اولین تجربه سریال سازی مهران مدیری به همراه داریوش کاردان بود که بسیاری از بازیگران مشهور این روزهای دنیای هنر برای اولین بار با این سریال به دنیای تصویر وارد شدند و ادامه راهشان با مهران مدیری هموارتر شد. به کارنامه کاری این هنرمند که نگاهی بیندازیم، به نامهای آشنایی بر میخوریم که پای ثابت کارهای مدیری بودند و حالا تعدادی از آنها سوپراستارهای سینمای ایران شدند.
در این میان یک اتفاقی رخ داد و باعث شد تا دیگر مدیری به سمت تیم سابق خود نرود و چهارچوب بازیگران قدیمی خود خارج شود و آن اتفاق ساخت سریال شبکه نمایش خانگی «هیولا» بود، او بازیگران فصل اول «هیولا» را خارج از عوامل همیشگیاش انتخاب کرد و پس از آنکه اعلام کرد قصد دارد تا فصل دوم این سریال را بسازد. صدای اعتراض تعدادی از همکاران قدیمیاش بلند شد و از مدیری خواستند تا آنها را فراموش نکند. اولین کسی که نسبت به این موضوع اعتراض کرد سحر زکریا بود.
به بهانه اعتراض تعدادی از اعضای سابق تیم بازیگری مهران مدیری از جمله سحر زکریا، بهنوش بختیاری و سعید پیردوست به بی وفایی این کارگردان و فراموش شدنشان، نگاهی میاندازیم به بازیگرانی که با مهران مدیری وارد عرصه شدند که یا فراموش شدند و یا تبدیل به ستارههای سینما و تلویزیون شدند.
از «پرواز ۵۷» تا سیمرغ بلورین جشنواره فجر
رضا عطاران، یکی از همان نامهایی است که علاوه بر بازیگرایی کارگردانیهای متعددی نیز انجام داده است و تقریبا میتوان گفت امروز، یکی از پردرآمدترین و پرفروشترین ستاره سینمای کمدی و طنز ایران است. اما پیش از آنکه او به شهرت برسد، یکی از بازیگران مجموعههای طنز مدیری بود.
عطاران کارش را با سریال «بیداران» آغاز کرد. اما «پرواز ۵۷» و در ادامه آن «ساعت خوش» توانستند عطاران را بهعنوان یک ستاره طنز به جامعه هنری ایران معرفی کنند. هرچند که عطاران کارش را با مدیری آغاز کرد اما پس از گذشت چند سال و با ساخت «سیب خنده» مسیر حرفهای خود را از مدیری، جدا کرد. هرچند که عطاران با بازی و ساخت کارهای طنز بسیار شهرت پیدا کرده بود، اما سعی کرد شانس خود را در ژانر درام نیز محک بزند و برای بازی در«دهلیز» و «خوابم میآید» نامزد دریافت سیمرغ بلورین شود، اما در نهایت، این جایزه را برای سینمایی «طبقه حساس» دریافت کرد.
البته عطاران با ساخت چند فیلم سینمایی کمدی از قبیل «هزار پا» و «نهنگ عنبر» که هرچند انتقادات زیادی به آنها شد، اما باز هم جز پر فروشهای گیشه در زمان خود بودند، سعی کرد تا در مسیر شهرت باقی بماند.
سعید آقاخانی، هممسیر رضاعطاران
سعید آقاخانی، هم مسیری مشابه عطاران طی کرد. آقاخانی رسماً با «پرواز ۵۷» بازیگری را شروع کرد و در کنار دیگر بازیگران جوان این مجموعه در «ساعت خوش» و «سال خوش» هم ظاهر شد که آغاز درخششش در این دو سریال و با مهران مدیری بود.
آقاخانی بعد از جدایی از گروه مدیری، ابتدا در کارهای عطاران در تلویزیون بهعنوان بازیگر مشغول شد. اما بهزودی از عطاران هم جدا شد و به کارگردانی مجموعههای طنز تلویزیونی پرداخت.
سعید آقاخانی در سینما مسیر جدیتری را نسبت به عطاران طی کرد و با بازی در فیلمهایی چون «من دیهگو مارادونا هستم»، «اروند» و «آباجان» نشان داد که تواناییهایش ورای یک بازیگر کمدی ساده است و برای بازی در «خداحافظی طولانی» ساخته فرزاد مؤتمن توانست سیمرغ بلورین را از آن خود کند.
هرچند که عطاران و مدیری از سریال سازی برای تلویزیون دست کشیدند اما آقاخانی همچنان سعی میکند با ساخت سریالهای تلویزیونی از قبیل «نون. خ» مخاطبان تلویزیونی خود را نگه دارد.
سروش صحت، از «جنگ ۷۷» تا بهترین کارگردانی
سروش صحت بازیگری و نویسندگی را تقریباً همزمان آغاز کرد. صحت نیز مانند عطاران و آقاخانی شهرت خود را مدیون مهران مدیری است، چرا که در ابتدای کار، همکاری خود با مدیری را در «جنگ ۷۷» آغاز کرد و در همین مجموعه نیز به نویسندگی پرداخت. صحت تا «مرد هزارچهره» هم که جز کارهای آخر مدیری در تلویزیون محسوب میشود به همکاریاش با او ادامه داد و بهعنوان نویسنده در «باغ مظفر»، «شبهای برره» و «جایزه بزرگ» کنارش حضور داشت.
صحت با «چارخونه» کارگردانی در صداوسیما را تجربه کرد و با «ساختمان پزشکان» و «پژمان»، توانست خود را ثابت و به گونهای مسیر حرفهای خود را از مدیری جدا کند. او هم مانند دیگر همکارانش، بعد از تجربه بازیگری و کارگردانی در تلویزیون، به ساخت فیلم سینمایی روی آورد. اولین فیلم سروش صحت، «جهان با من برقص» در جشنواره جهانی فیلم فجر بود و صحت توانست برای این فیلم جایزه بهترین کارگردانی را از آن خود کند.