تلسکوپ فضایی "هابل" ناسا اخیرا لحظه انفجار یک ستاره و پخش شدن مواد ستاره‌ای آن در سراسر کهکشان را ثبت کرده است. در این ویدیوی تایم لپس که فرایند تغییرات این ستاره را در طول تقریبا یکسال به نمایش کشیده، این ابرنواختر ابتدا به عنوان ستاره‌ای فروزان در فاصله ۷۰ میلیون سال نوری در لبه بیرونی کهکشان مارپیچی ظاهر می‌شود و در زمان اوج خود، انفجاری رخ می‌دهد که انفجار ابرنواختر پنج میلیارد برابر درخشان‌تر از خورشید ما بود.

⁣⁣⁣⁣⁣⁣این ستاره عناصری مانند هیدروژن، هلیم و آهن را در کیهان پخش کرد. همین عناصر در تمام ستاره‌ها وجود دارد. پر جرم‌ترین ستاره‌های عالم، زندگی خود را با انفجاری عظیم به نام اَبَر نو اختر به پایان می‌برند.

یک اَبَر نو اختر زمانی رخ می‌دهد که یک ستارهٔ در حال مرگ، شروع به خاموش شدن می‌کند. آن گاه به‌ طور ناگهانی منفجر شده و مقدار بسیار زیادی نور تولید می‌کند و در پسِ خود، یک هستهٔ کوچک نوترونی به جای می‌گذارد.

نوترون سنگین‌ترین ذره در فضا است. مقدار کمی نوترون(به اندازهٔ یک سر سوزن) می‌تواند هزاران تُن جرم داشته باشد. طی این انفجار، ستاره، مادهٔ خود را به سوی فضا پرتاب می‌کند و ممکن است درخشندگی آن، به مدت چند روز، از کل یک کهکشان هم بیشتر باشد. هنوز هم می‌توان بقایای درخشان ستاره‌های منفجر شده را(که صدها یا هزاران سال پیش از هم پاشیده‌اند) مشاهده کرد.