اصطلاح "موش آزمایشگاهی" در فرهنگ عامه عمدتا برای مواردی اطلاق می‌شود که افراد احساس می‌کنند حق و حقوق و حریمشان پایمال شده است، اما حیوانات آزمایشگاهی نیز دارای حق و حقوقی هستند که پژوهشگران ملزم هستند آن‌ها را رعایت کنند.

دکتر اصغر قاسمی، متخصص فیزیولوژی در پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم، در این باره می‌گوید: موش های بزرگ آزمایشگاهی (رت) به علت نگه‌داری آسان و همچنین دورۀ تولید مثل کوتاه استفاده های زیادی در آزمایشات حیوانی دارند. اما جهت دستیابی به نتایج قابل اطمینان و همچنین رعایت موازین انسانی در کار با حیوانات آزمایشگاهی به ویژه رت طی یک طرح مطالعاتی در مرکز تحقیقات فیزیولوژی پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، نسبت به تعیین این موازین اقدام شده است.

این استاد دانشگاه بیان کرد: نخست پژوهشگران باید گواهینامه‌های لازم جهت کار با حیوان را اخذ کنند. همچنین بایستی برای پژوهش خود از حداقل تعداد حیوانات استفاده کنند.

طبق اعلام پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم، وی همچنین معیارهایی را جهت نگه داری حیوانات از جمله فضای قفس ها و تعداد حیوانات داخل هر قفس، رعایت نظافت قفس ها و دمای مناسب محیط و نیز مراعات حال حیوانات در خونگیری ها و اعمال جراحی و مراقبتها و محدودیتهای مربوطه را خاطرنشان ساخت و در نهایت نسبت به دفع بهداشتی لاشه حیوانات تاکید کرد.