اخیراً انجمن روانپزشکی امریکا، تمایل به عکس گرفتن از خود یا همان “عکس سلفی” را به عنوان اختلال روانی تایید کرده است که آن را با اصطلاح “سلفیتیس” یا selfitis نامیده‌اند.

تعریف “سلفیتیس”: “تمایل وسواسی ـ. اجباری برای گرفتن عکس از خود و فرستادن آن در شبکه‌های اجتماعی تا بتوانند کمبود عزت نفس و شکاف حاصل از فقدان صمیمیت را جبران کنند و در سه سطح رده‌بندی می‌شود؛ لب مرزی، حاد و مزمن. ”

۱- اگر روزی سه عکس سلفی از خود می‌گیرید، اما آن‌ها را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک نمی‌گذارید، در رده سلفیتیس لب مرزی قرار می‌گیرید.

۲- اگر روزی حداقل سه عکس از خودتان را به این شبکه‌ها ارسال می‌کنید، دچار اختلال سلفیتیس حاد هستید.

۳- اگر اشتیاق غیرقابل کنترلی برای گرفتن روزانه شش عکس از خود و ارسال آن‌ها را تجربه می‌کنید، شما دچار اختلال سلفیتیس مزمن هستید.

افرادی با مشخصه‌های «توجه‌طلب با اعتماد به‌نفس پایین»، «خودشیفته‌ها»، «افراد دوری‌گزین»، «افرادی که به دنبال آخرین مد هستند»، «وابستگی ایجاد شده به دنبال انتشار عکس و دریافت لایک» بیشتر درگیر این حالت هستند.

این پدیده می‌تواند اختلال “خودشیفتگی ـ. دیجیتالی” به همراه داشته باشد.