محسن تنابنده، حامد بهداد، شهرام حقیقتدوست، بهناز جعفری، کامبیز دیرباز، کوروش تهامی و... اینها تنها اسامی بخشی از بازیگرانی است که وجه مشترکشان، فارغالتحصیلی از دانشکده هنرومعماری دانشگاه آزاد است، دانشکدهای که امیر دژاکام از استادان آن و در دورهای مدیر گروه تئاتر بوده است.
مهدی یاورمنش: چندی پیش، امیر دژاکام، نمایشنامهنویس، کارگردان و بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینما و مدرس دانشگاه، مهمان کافهخبر بود.
آنچه در ادامه میآید، بخشی از صحبتمان با دژاکام است که در آن با توجه به سابقه طولانی تدریس او در دانشگاه و آموزشگاههای بازیگری، به بحث آموزش تئاتر و شاگردانی که تربیت کرده است، پرداختیم.
شما هم در دانشکده هنرومعماری تدریس میکنید و هم در موسسات خصوصی از جمله آموزشگاه خودتان، میخواهم بدانم با توجه به تجربهیتان در هر دو سپهر آموزشی، کدام یک را در پرورش و تربیت بازیگر موفقتر میدانید؟
اگر ما از جمیع جهات در وضعیتی طبیعی قرار داشتیم، میبایست هم خروجی دانشگاه و هم خروجی آموزشگاهمان در عرصه بازیگری، بر صحنه تئاتر و در مقابل دوربین میدرخشید و حتی مشابه آنچه در برخی نقاط دنیا مشاهده میشود، دانشگاهمان بر آموزشگاهمان پیشی میگرفت، اما چه اتفاقی افتاده است که در کشور ما نه تنها چنین نیست که در موقعیتی برعکس قرار گرفتهایم؟! «کاملی گر خاک گیرد زَر شود/ ناقص ار زَر بَرد خاکستر شود».
محسن تنابنده، زندگی را بسیار خوب میشناسد و بخشی از این توانایی را به واسطه گستره ارتباطاتش به دست آورده است
شما برای تحصیل به دانشگاه سوربن میروید اما در برگشت میگویید هیچچیز نیاموختم! اینجاست که باید گفت ظرف است که مشکل دارد، نه مظروف. چرا؟! چون انسان اگر اهل اندیشیدن باشد، میتواند حتی از یک سطل زباله هم بیاموزد.