الهام پاوهنژاد میگوید: کل جامعه هنری چوب چند چهره مشهور را میخورند و تصور عمومی این است که همه فعالان هنری درآمدهای آن چنانی دارند و باید به دیگران کمک کنند.
این بازیگر هم درباره نومیدی خود از مسئولان میگوید و تاکید دارد که از این بخش اگر شری نرسد، به خیرش امیدی نیست و هم از تصورات نادرستی که درباره فعالیت جامعه هنری وجود دارد، صحبت میکند تا جایی که به گفته او، برخی از مردم پروژههای هنری را هم در بالا رفتن آمار ابتلا به کرونا مقصر میدانند.
او که سال گذشته تجربه اجرای آنلاین نمایش «مرجان» به کارگردانی آریان رضایی را داشت، درباره تداوم نداشتن چنین تجربههایی میگوید: تجربه خیلی خوبی بود؛ چیزی شبیه مدیوم تله تئاتر زنده ولی همان سال گذشته هم این موضوع را مطرح کردیم که هزینههای این کار اصلا پایین نیست. شاید به نظر بیاید مگر اجرای یک کار تک بازیگر چه هزینهای دارد درحالیکه این شکل از اجرا به دلیل مسایل فنی و تکنیکی هزینههای بالایی دارد. اجاره دو سه دوربین برای تصویر گرفتن ، اجاره پلاتو، حضور یک کارگردان تلویزیونی برای سوییچ کردن، طراحیهای خاص اجرا و ... همه اینها سبب میشود هزینه بالایی به گروه تحمیل شود.
پاوهنژاد میگوید: بسیاری از اعضای خانواده تئاتر به کارهایی غیر مرتبط روی آوردند؛ از آشپزی تا اسنپ. هر کاری ارزشهای خود را دارد ولی بحث بیبرنامگی ماست چون زندگی هزینه دارد ولی قشر هنرمند چوب چند چهره را میخورد که دستمزدهای هنگفتی دارند و در این وضعیت تر و خشک میسوزند. همه فکر میکنند بچههای هنری درآمدهای بالا دارند و باید به دیگران هم کمک کنند! در حالیکه گروه هنری که فقط شامل بازیگران، آن هم بازیگران چهره نمیشود. جامعه تئاتر متشکل از چندین شغل گوناگون است که در این دوره درآمد همه آنان از بین رفته است.
او درباره این موضوع که مرکز هنرهای نمایشی به عنوان متولی تئاتر میتواند از طریق رایزنی با شبکه نمایش خانگی، راه را برای ساخت تئاترهای تلویزیونی هموار کند، میگوید: دقیقا مرکز میتواند نقش مشاور هنری را بازی کند و بعد از رایزنی با سرمایهگذاران و مدیران شبکه نمایش خانگی، یک کارشناس اصلح را برای معرفی کارگردانها انتخاب کند که بدون رابطهبازی به این پلتفرمها مشاوره بدهد . این اتفاق بسیار درست و خجسته است ولی این پرسش وجود دارد که وقتی چنین چیزی به فکر خبرنگاران میرسد، چگونه به ذهن کسانی که در راس تصمیمگیریها قرار دارند، خطور نمیکند. آیا آنان نباید برای ایجاد شغل در این خانواده فکری کنند؟
او با اشاره به درج نظرات مردم در صفحات هنری بازیگران میگوید: برخی از مردم، پروژههای هنری را هم در بالا رفتن آمار کرونا موثر میدانند. شاید به این دلیل که مدام خبرهایی درباره ابتلای هنرمندان بویژه بازیگران به کرونا منتشر میشود و متاسفانه یکسری از پروژهها که به شکل مخفیانه هم کار می کنند، پروتکلها را رعایت نمیکنند. این گونه مخاطبان مدام در صفحات بازیگران مینویسند به خاطر شما پروژهها تعطیل نمیشود یا اینکه چرا پروژهها را تعطیل نمیکنید؟ آنان نمیدانند قشر هنری در یک سال گذشته چه شرایطی داشته، فکر میکنند از سر شکم سیری و دل خوشی کار میکند. نمیدانند که بسیاری از بچههای هنری به ناچار و برای گذران زندگی جان و سلامتی خود را به خطر میاندازند.
پاوه نژاد ادامه میدهد: از سوی دیگر برخی از مخاطبان از جامعه هنری میخواهند برای واکسیناسیون عمومی پویش راهاندازی کنند. آنان هنوز دچار این خوشبینی هستند که با چنین پویشی میتوان به نتیجه رسید. در حالیکه در بسیاری از موارد، ورود هنرمندان به یک ماجرا نتیجه منفی داشته است.
الهام پاوهنژاد در پایان خاطرنشان میکند: این روزها حال مردم خوش نیست. حتی اگر وضعیت سفید شود، باید دید تماشاگر دل و دماغی دارد برای دیدن تئاتر. کسی که دغدغه نان شب دارد، چگونه به فرهنگ و هنر فکر خواهد کرد. بارها گفتهایم وقتی اقتصاد بحرانی شود، اولین چیزی که از سبد خانوار حذف خواهد شد، کالای فرهنگی است. با احترام به همه بزرگانی که در تحصن تئاتریها مقابل مجلس حضور داشتند، باید بگویم واقعا چه شد؟! کاری از پیش رفت؟! شرایط ما اسفناکتر از آن است که با این گونه کارها درست شود.