در پنج روز نفسگیری که گذشت، قریب به 600 نفر شانس خود را برای راه یابی به پاستور آزمودند. از چهره های سرشناسی که سابقه ریاست قوه، وزارت یا وکالت داشتند تا چهره های گمنامی که فقط آمده بودند خودی نشان دهند. بازیگری با گونی قرمز، خانمی موتورسوار، احمدی نژاد دوم با کت قرمز و حتی یک کبوتر باز. یا آنکه می گفت من بهروز وثوقی هستم و دیگری که مدعی بود نابغه است و یک دنیا انتظارش را می کشند!

در این میان اما بعید است شورای نگهبان در بهترین حالت، بیش از 12 چهره را تایید صلاحیت کند. از این 12 نفر هم دور از ذهن نیست برخی به سود کاندیدای همسو با خود کناره گیری کنند تا در روز انتخابات 4 یا 5 گزینه در نهایت برای رای گیری نهایی باقی بمانند.

بررسی ها نشان می دهد از میان 43 نامزد سرشناسی که در این دوره از انتخابات نامزد شده اند (سوابق و سن و سال 43 چهره انتخابات)، این چهره ها شانس بیشتری برای را آوری دارند:

سید ابراهیم رئیسی

علی لاریجانی

اسحاق جهانگیری

محمد شریعتمداری

سعید جلیلی

محسن هاشمی

عزت الله ضرغامی

رستم قاسمی

مسعود پزشکیان

حسین دهقان

محسن رضایی

سعید محمد

با توجه به صف آرایی انتخاباتی موجود، عملا رئیسی، جلیلی، محمد، رضایی و قاسمی در یک جریان جای می گیرند و ممکن است از این جمع فقط رئیسی تا آخر بمانند و دیگران به سود او انصراف دهند و در مقابل، لاریجانی، جهانگیری، هاشمی، شریعتمداری و پزشکیان در یک جناح هستند و این احتمال وجود دارد که جهانگیری یا لاریجانی در نهایت در انتخابات باقی بمانند و سایرین به سود این چهره ها انصراف دهند.

در این میان ممکن است با توجه به تاکید دهقان و ضرغامی مبنی بر عدم کناره گیری به سود دیگران، این دو چهره تا انتها باقی بمانند و انتخابات با 4 نامزد نهایی به انتها برسد.

بی تردید اگر این اتفاق رخ ندهد و چهره های همسو به سود هم کناره نگیرند (مانند آنچه در سال 84 رخ داد) احتمالا انتخابات به دور دوم کشیده می شود و آن وقت دو نامزد اصلی باید به رقابت با یکدیگر بپردازند.