با انصراف محمدباقر قالیباف از کاندیداتوری ریاست جمهوری، نمایندگان البته از کرسی‌های هیات‌رییسه پارلمان هم غافل نشده‌اند؛ هرچند بی‌حرف پس و پیش، قدرتمندترین کرسی پارلمان را به نام قالیباف سند زده‌اند.
حواس همه به وزارت کشور و شورای نگهبان و ستاد انتخابات و البته میدان «پاستور» است اما نمی‌توان از «بهارستان» غافل شد. ساختمان هرمی شکل این میدان که این روزها به واسطه دیوارکشی این سال‌ها به دژی مستحکم تبدیل شده و دور از دسترس عموم جامعه، این روزها در شرایطی نظاره‌گر فعالیت اصولگرایان در صحن علنی و کمیسیون‌های خود است که حمایت همه‌جانبه پارلمان‌نشینان از سیدابراهیم رییسی، رییس قوه قضاییه و کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری بیش از هر نکته دیگر خودنمایی می‌کند.
نمایندگان که بزرگترین دغدغه‌شان انشقاق در جریانی سیاسی هستند که «انقلابی» می‌خوانند، با انصراف محمدباقر قالیباف از کاندیداتوری و تداوم حضورش در پارلمان یازدهم، حالا پیش از برگزاری انتخابات و حتی قبل از اعلام نتایج بررسی صلاحیت کاندیداها، خود را پیروز انتخابات می‌دانند و از این‌رو ابایی از حمله به علی لاریجانی و اسحاق جهانگیری ندارند. آنها البته از کرسی‌های هیات‌رییسه پارلمان هم غافل نشده‌اند؛ هرچند بی‌حرف پس و پیش، قدرتمندترین کرسی پارلمان را به‌نام قالیباف سند زده‌اند.
خیال آسوده «سردار»
قالیباف که تا همین یکی، دو ماه پیش به‌واسطه سفرهای به اصطلاح استانی‌اش ازسوی نمایندگان و افکار عمومی با انتقاداتی تند و تیز مواجه بود و سپس با طرح موضوع هولدینگ یاس و تغییر جداول بودجه بدون اطلاع نمایندگان مجلس و البته گزارش املاک نجومی و... عملا به گوشه رینگ رانده شد، حالا در شرایطی برای تکیه زدن بر کرسی ریاست مجلس، رقیبی را مقابل خود نمی‌بیند که خوب می‌داند این مهم نه از سر رضایت طیف‌های رنگارنگ اصولگرایان حاضر در «بهارستان»، بلکه به لطف همراهی او با سیدابراهیم رییسی حاصل شده است. پیش از این غلامرضا تاجگردون، رییس کمیسیون تلفیق مجلس دهم گفته بود که قالیباف مشغول معامله‌ای است که درنتیجه آن با عدم‌حضور در انتخابات و راحت‌تر کار اصولگرایان و البته رییسی، کرسی ریاست مجلس را برای خود حفظ کند. حالا هم شنیده‌های خبرنگار روزنامه اعتماد از بهارستان حاکی از آن است که او با خیالی آسوده چشم انتظار پنجم خرداد و برگزاری دومین اجلاسیه پارلمان نشسته است. این موضوع ازسوی مجتبی یوسفی، سخنگوی فراکسیون نیروهای انقلاب هم تایید شده و از قرار معلوم هیچ‌کس کاندیدای رقابت با قالیباف نشده است. جدی‌ترین رقیب او امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی، نایب‌رییس اول مجلس بود. کسی که هم حامیان پروپاقرصی در بدنه حاکمیت جمهوری اسلامی دارد و هم مقبول اصولگرایان است. او می‌توانست سرنوشت حدادعادل را برای قالیباف تکرار کند ولی حالا نه‌تنها در انتخابات ریاست‌جمهوری کاندیدا شده، بلکه به دلیل خودپیروزپنداری این روزهای اصولگرایان، از هم‌اکنون در فکر کرسی دیگری در دولت سیدابراهیم رییسی است و خداحافظی‌اش از پارلمان یازدهم، دور از ذهن نیست.
جدال بر سر نایب‌رییسی
اگرچه قالیباف به لطف عدم کاندیداتوری در انتخابات ریاست‌جمهوری، کرسی ریاست مجلس را برای خود تا حد زیادی تضمین کرد ولی جدال بر سر کرسی نواب رییس ادامه دارد. افزایش احتمال خروج قاضی‌زاده هاشمی از یک‌سو و نزدیکی علی نیکزاد با سیدابراهیم رییسی ازسوی دیگر سبب شده تا نگاه‌ها به دو کرسی نایب‌رییسی جدی‌تر از همیشه باشد و در این میان هیچ‌کس تاکنون به اندازه حمیدرضا حاجی‌بابایی تلاش نکرده است. براساس پیگیری‌ها، حاجی‌بابایی تلاش می‌کند با جلب حمایت نمایندگان مجلس، یکی از دو کرسی نواب رییس را دراختیار بگیرد ولی در این مسیر تنها نیست. سیدنظام‌الدین موسوی، نماینده عضو جبهه پایداری تهران نیز از دیگر نمایندگانی است که حالا در آستانه ورود به دومین سال نمایندگی در طول حیات سیاسی خود، تلاش‌هایی را ترتیب داده؛ با این تفاوت که نگاه او فقط و فقط معطوف به کرسی نایب‌رییسی مجلس نیست. او می‌داند احتمال خروج هر دو نایب‌رییس مجلس از پارلمان ضعیف است؛ از این‌رو اولویت خود را نه صرفا کرسی نایب‌رییسی، بلکه دست‌کم ورود به هیات رییسه مجلس تنظیم کرده و این یعنی احتمالا به دبیری پارلمان هم راضی است.
خطر در کمین است!
فعالیت حمیدرضا حاجی‌بابایی از یک‌سو و سیدنظام‌الدین موسوی و البته صدیف بدری، نماینده اصولگرای اردبیل ازسوی دیگر سبب شده تا برخی اعضای هیات‌رییسه مجلس نیز رایزنی‌هایی را برای حفظ کرسی خود ترتیب دهند. احمد امیرآبادی فراهانی، نماینده قم و از جمله چهره‌های نزدیک به قالیباف که در ماجرای تغییر اعداد و ارقام بودجه از قرار معلوم نقشی چشمگیر داشته، ازجمله این افراد است. نارضایتی‌های نمایندگان از او افزایش یافته و او کرسی خود را در خطر می‌بیند؛ به ویژه آنکه رقیبی به جدیت نظام‌الدین موسوی هم دارد. بدری اما برای یکی از دو کرسی موسوی لارگانی و علیرضا سلیمی خیز برداشته و تلاش می‌کند با جلب حمایت بخشی از فراکسیون نیروهای انقلاب و بخشی از فراکسیون مستقلین ولایی و البته آرای آذری‌های پارلمان، ورود خود به هیات رییسه را در شرایطی تضمین کند که فراکسیون مستقلین ولایی حداقل تا اینجای کار بیش از آنکه توجهش معطوف به ۵ خرداد ماه باشد، باتوجه به کاندیداتوری همزمان مسعود پزشکیان و اسحاق جهانگیری و البته علی لاریجانی، به ۲۸ خرداد چشم دوخته و تلاش می‌کند وحدتی میان جریان اصلاحات و اعتدال ایجاد کند تا شاید، شاید خواب و خیال اصولگرایان برای رییسی و قوه مجریه و یک‌دست‌سازی حاکمیت، تعبیر نشود.
