شرکت "کانن"(Canon) سیاست‌های جدید و ابزارهایی را برای تقویت روحیه کارمندان معرفی کرده است. این شرکت، فناوری "تشخیص لبخند" را روی دوربین‌های مجهز به هوش مصنوعی نصب شده خود در سراسر دفاتر این شرکت در چین تعبیه کرده است.

این ابتکار نشان می‌دهد که چگونه شرکت‌ها در چین با استفاده از هوش مصنوعی به دنبال اجرای خدمات با لبخند هستند و کارمندان را برای رسیدن به سطحی از محیط صمیمانه و روحیه بخشی ترغیب می‌کنند. این شرکت‌ها همچنین برای بهینه کردن بهره‌وری کارمندان بر برنامه‌هایی که آنها هنگام استفاده از رایانه خود از آنها استفاده دارند، نظارت می‌کنند. همچنین از دوربین‌های مداربسته برای مشاهده کارمندان در هنگام استراحت و وقت ناهار استفاده می‌شود و حتی وقتی کارمندان از دفتر خارج می‌شوند، برنامه‌های موبایل حرکات آنها را ردیابی می‌کند و گویا از این نظارت همیشگی گریزی نیست.

این گونه ابتکارات هر چند که به عنوان یک عامل برای بالا بردن روحیه افراد معرفی می‌شوند، اما به همان اندازه می‌توانند اذیت کننده و ناراحت کننده باشند.

"نیک سرنیک" از کالج پادشاهی لندن می‌گوید: کارگران و کارمندان با الگوریتم‌ها و هوش مصنوعی جایگزین نمی‌شوند. در عوض، مدیریت به نوعی توسط این فناوری‌ها تقویت می‌شود.

دوربین های "تشخیص لبخند" شرکت "کانن" در ابتدا، سال گذشته همراه با مجموعه جدیدی از ابزارهای مدیریت محل کار معرفی شد، اما اکنون این فناوری اجرا شده است.

این سطح از نظارت تهاجمی چیزی است که فقط در کشورهای شرق دور اتفاق نمی‌افتد، بلکه شرکت‌های مستقر در ایالات متحده و انگلیس نیز برخی از اقدامات مشابه را اجرا می‌کنند. به عنوان مثال شرکت "آمازون" کارگران انبارهای خود را برای سود بیشتر، حتی اگر سلامتی آنها به خطر بیافتد، تحت فشار قرار می‌دهد و همچنین از الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای ارزیابی میزان بهره‌وری کارگران و تصمیم‌گیری در مورد ادامه‌ی کار یا اخراج آنها استفاده می‌کند.

سیاست‌هایی از این دست فقط بر طبقه کارگر تأثیر نمی‌گذارد. چندین مجموعه نرم افزاری از جمله "مایکروسافت 365" اکنون از ابزار نظارتی کاملاً یکپارچه برخوردار هستند. ضمن اینکه از زمان شیوع بیماری همه‌گیر کرونا تعداد بیشتری از افراد در خانه مشغول کار هستند که این امر باعث شده شرکت‌های بیشتری بتوانند از این ویژگی‌ها برای نظارت بر میزان بهره‌وری کارمندان خود استفاده کنند. اینکه آیا شرکت‌های آمریکایی همیشه می‌خواستند این کار را انجام دهند، جای بحث دارد، اما یک بحران جهانی بهانه بزرگی شد که طیف گسترده‌ای از فناوری و سیاست‌های استثماری رایج شود.