زاد و ولد و باروری در سطح جهانی در حال سقوط است. در بسیاری از کشورها ، COVID-19 کاهش تولد و امید به زندگی را ایجاد کرده و رشد جمعیت را سرکوب کرده است.

حتی قبل از همه گیری کرونا در جهان نیز ، شهرنشینی باعث کاهش جمعیت شد. به شکلی که دولت چین به عنوان پر جمعیت ترین کشور جهان ، چندی پیش اعلام کرد که والدین در چین اکنون مجاز به داشتن سه فرزند هستند. این مجوز تنها پنج سال پس از تاکید این دولت بر تک فرزندی بود. یعنی که چین سقوط باروری را تجربه کرده است . چین سالانه تقریباً 400000 نفر از دست می دهد. البته چین هنوز ادعا می کند که جمعیت کشورش در حال افزایش است.

کاهش نرخ جهانی باروری

همچنین دومین کشور پرجمعیت جهان یعنی هند به لیست کشورهای کم باروری اضافه شده است.

تغییرات جمعیت تنها در چین و هند نیست. طبق آخرین سرشماری میزان زاد و ولد ایالات متحده از سال 2007 به مدت شش سال متوالی 19 درصد کاهش یافته است. برای اینکه یک کشور به طور طبیعی جایگزین جمعیت خود شود ، میزان زاد و ولد آن باید حداقل 2.1 باشد. شما همچنین می توانید دومین کشور پرجمعیت جهان یعنی هند را با نرخ زاد و ولد با نرخ جایگزینی (2.1) به لیست کشورهای کم باروری اضافه کنید. همچنین شامل ژاپن (1.3) ، روسیه (1.6) ، برزیل (1.8) ، بنگلادش (1.7) و اندونزی (2.0) است. هنوز کشورهای بزرگی با میزان زاد و ولد بالا وجود دارند ، مانند پاکستان (3.4) و نیجریه (5.1). اما حتی این تعداد نسبت به سال 1960 - زمانی که پاکستان در 6.6 و نیجریه در 6.4 بود - کمتر است و هر ساله کاهش می یابد.

تصور از آینده روشن، انگیزه فرزندآوری

تصمیم گیری برای داشتن کودک، منوط به خوش بینی نسبت به آینده است و البته بدست آوردن خوش بینی در طی همه گیری جهانی دشوار است.

و اما ، آیا می تواند، آمار کاهش زادو ولدرا یک پدیده کوتاه مدت دانست و هنگامی که واکسن ها به طور گسترده در دسترس قرار بگیرند و محدودیت ها برداشته شود، رشد تولد کودک را داشته باشیم؟ پاسخ این است که بعید است. حتی یک رونق کوچک نیز به طور کامل این آمار زاد و ولد جهانی را نمی تواند جبران کند. تجربه نشان می دهد وقتی زن و شوهر به هر دلیلی بچه دار شدن را به تعویق می اندازند ، معمولاً بعداً جبران نمی کنند.

ارتباط مستقیم وضعیت اقتصادی و باروری

مشکلات اقتصادی که در بسیاری از کشورها همچون ایران را در برگرفته است باعث مهاجرت به تصور یافتن شغل در شهرهای بزرگتر است . مهاجرت هایی که از شهرها و روستاها به سمت کلان شهرها شکل می گیرد. مهاجرت به شهر زندگی زنان را نیز تغییر می دهد و آنها را در معرض نسخه دیگری از زندگی مادران و مادربزرگهایشان قرار می دهد.

زنان شهری به احتمال زیاد تحصیلات و شغل و همچنین دسترسی راحت تر به پیشگیری از بارداری دارند. به همین دلیل است که امروز مادران اولین بار؛ سن بالاتری از مادران اولین بار گذشته دارند و بارداری در نوجوانان به طرز چشمگیری کاهش یافته است. در بیشتر کشورهای پیشرفته ، میزان تولد زنان بالای 40 سال از میزان زنان 20 سال به پایین پیشی گرفته است.

واما چرا کاهش جمعیت مهم است ؟ چرا باید به کاهش جمعیت اهمیت دهید؟ در دهه 1960 برای هر بازنشسته شش نفر در سن کار وجود داشت. امروزه این نسبت سه به یک است. تا سال 2035 دو به یک می شود. برخی می گویند ما باید یاد بگیریم که وسواس خود را برای رشد مهار کنیم ، کمتر دچار وسواس مصرف کننده شویم ، یاد بگیریم که با جمعیت کمتری مدیریت کنیم. به نظر خیلی جذاب می آید اما چه کسی کالاهای شما را می فروشد؟ چه کسی هزینه های مراقبت های بهداشتی و حقوق بازنشستگی شما را پس از پیر شدن پرداخت می کند؟ زیرا به زودی ، بشریت بسیار کوچکتر و پیرتر از امروز خواهد بود.