در شرایطی که اوضاع گیشه و اسقبال از سینماها اصلا رضایت بخش نیست، تهیهکنندگان امیدوارند با اکران کمدیهای «شیشلیک» با بازی رضا عطاران و پژمان جمشیدی و «دینامیت» با بازی پژمان جمشیدی و محسن کیایی، تغییری در وضعیت فروش فیلمها و مراجعه به سینماها رخ دهد.
تقریبا یک سال و چهار ماه از شیوع ویروس کرونا میگذرد، اتفاقی که روی اقتصاد تمام اصناف تاثیری جدی و شدید گذاشته و آثار زیانباری هم برای سینمای ایران به همراه آورده است. تعطیلی یک دوره از جشنواره جهانی فیلم فجر، عدم رضایت صاحبان آثار برای اکران فیلمهایشان، عدم حضور مردم در سالنهای سینما و نارضایتی سینماداران از شرایط اکران، همه و همه، از آسیبهای همهگیری کرونا به شمار میآیند.
برای به راه افتادن دوباره چرخ اقتصاد سینما و حضور دوباره مردم در سینماها، باید کارهای متعددی انجام شود که یکی از آنها انتخاب فیلم مناسب برای اکران است تا مخاطب را به سالن بکشاند. برای تشخیص اینکه فیلمهای انتخاب شده برای اکران در دوران کرونایی، باید چه ویژگیهایی داشته باشند و چه اندازه بفروشند تا رضایت تماشاگران و سالنداران را به همراه بیاورند، با سه تهیهکننده سینما؛ مرتضی شایسته، سیدجمال ساداتیان و ابراهیم عامریان، گفتوگو کردهایم که در ادامه میخوانید.
سینماها از مترو و اتوبوس کم خطرترند
با اینکه حدود دوماه است که سالنهای سینما دوباره باز و میزبان فیلمهای سینمایی «خورشید» با کارگردانی مجید مجیدی، «لاله» ساخته اسدالله نیکنژاد، «خون شد» با کارگردانی مسعود کیمیایی، «تکخال» ساخته مجید مافی و «هفتهای یکبار آدم باش» با کارگردانی شهرام شاه حسینی شدهاند، اما تعداد مخاطبان چشمگیر نیست. عده زیادی از مردم هنوز در جریان بازگشایی سینماها نیستند، تعدادی هم در جریان چینش فیلمها قرار ندارند و جمعیت زیادی هم نگران حضور در سالنهای سینما هستند. همه این عوامل دست بهدست هم داده است که نه صاحبان آثار و نه سینما داران از وضعیت فروش فیلمها رضایت نداشته باشند.
سیدجمال ساداتیان در اینباره میگوید: «پس از یکسال و 4 ماه که از آغاز کرونا میگذرد، زندگی باید روال طبیعی خودش را از سر بگیرد. همانگونه که بسیاری از کشورهای دنیا در حال بازگشت به حالت طبیعی خودشان هستند، فکر میکنم این اتفاق باید در ایران هم رخ دهد. در حال حاضر هم تمام مشاغل در کشور، کار طبیعی و عادی خودشان را از سر گرفتهاند، به جز فعالیتهای سینمایی و هنری. نمیدانم چرا تا این اندازه نگرانی وجود دارد که مردم در سینماها تجمع نکنند اما این تجمع را در جاهای دیگر مانند اتوبوس، مترو و رستورانها میبینیم که اگر به لحاظ رعایت پروتکلها بخواهیم آنها را بررسی کنیم، وضعیتی اسفناکتر دارند. نکته دیگر اینکه اکرانها باید ادامه پیدا کند چون مردم ما نیاز به تفریح دارند.»
ساداتیان: تجمع مردم در جاهایی مانند اتوبوس، مترو و رستورانها، به لحاظ رعایت پروتکلها، بسیار اسفناک است. ولی نمیدانم در این میان، چرا همه از حضور مردم در سینماها می ترسند؟
ابراهیم عامریان هم معتقد است که سالنهای سینما بسیار کم خطر هستند. او در اینباره میگوید: «واقعا سینماها پروتکلهای بهداشتی را رعایت میکنند و در این زمینه حرف اول را میزنند. یک جاهایی وجود دارد که واقعا پروتکلها رعایت نمیشود و تجمعها بسیار خطرناکتر است. اگر قرار باشد کسی هم کرونا بگیرد، قطعا در آن مکانهای عمومی این اتفاقات رخ میدهد نه در سینمایی که پروتکلها به خوبی رعایت میشوند.»
مرتضی شایسته هم ضمن پذیرفتن ترس مردم از حضور در سینماها، تاکید میکند: «انشاالله از تیر، اوضاع حضور در سینماها بهتر میشود، چون واکسیناسیون افزایش پیدا کرده و بخشی از نگرانیها کم شده است.»