گفت وگو با اولین خانمی که توانست وارد یک معدن زغال سنگ زیرزمینی شود و کارش را به عنوان مهندس معدن شروع کند.
مهناز میرزایی هستم، دانش آموخته مهندسی معدن از دانشگاه کرمان، 40سالهام و از 16سال پیش تاکنون در معدن کار میکنم. کارم را بهعنوان مهندس شروع کردم و حالا سرپرست معدن هستم.
دقیقا چه کار میکنم؟
من در یک معدن زغالسنگ زیرزمینی کار میکنم که 50 کیلومتر از شهر محل زندگیام یعنی «زرند» فاصله دارد. هر روز ساعت 6:30 صبح از خانه راه میافتم به سمت یک معدن بزرگ چند کیلومتری که 50، 60متر زیرزمین است و بیش از 200 کارگر در آن مشغول کارند. معدن، قسمتهای مختلف دارد؛ در ورودی معدن باید از انتظامات رد شوید.
بعد به قسمت «نجارخانه» میرسید که در آن چوبها برای استخراج زغالسنگ آماده میشوند. در «میدان زغال»، زغالسنگها ذخیره و از آنجا روانه کارخانه زغالشویی میشوند.
زغال بعد از آنکه شسته شد، به خانه ککسازی میرود.
کک هم که میدانید چیست؟ برای ذوب آهن و تبدیل سنگآهن به فولاد از حرارت کک استفاده میشود. در فضای بیرون از تونل هم تجهیزات و تأسیساتی داریم مثل کارگاه تراشکاری، جوشکاری، کمپرسورخانه، ماشینآلات، تعمیرگاه و... . کار من، سرپرستی کارگران و نظارت بر کل کارهایی است که در معدن انجام میشود.
یک مهندس معدن خانم شرایط کاری متفاوتی از مردها دارد؟
سال 84، من اولین خانمی بودم که در معدن زغالسنگ زیرزمینی شروع به کار کردم. برای همه عجیب بود. مدام میشنیدم که «چطوری میخوای بری تو معدن؟»، «نه بابا، نمیشه. نمیتونی»، «برای خانوما سخته».
بههرحال کارم را با همه سختیهایش شروع کردم. وقتی هم که رئیس معدن شدم، خیلیها مقابلم جبههگیری کردند اما کمکم برایشان غیر عادی شد. خانمهای زیادی به این کار تشویق شدند و الان شرایط کار کردن خانمها در معدن مهیاتر شده است.