گاهی جدایی یک ستاره از باشگاهش به ضرر هر دو طرف تمام میشود و این تلخترین اتفاقی است که میتواند رخ بدهد. نمونه جدید و دم دستی از این داستان، کوچ علیرضا بیرانوند از پرسپولیس است؛ دروازهبانی که در میانههای لیگ نوزدهم با هزار امید و آرزو به اروپا ترانسفر شد، اما در دو سال گذشته شرایط برای او اصلا خوب پیش نرفته است.
گاهی جدایی یک ستاره درخشان از باشگاهش منجر به پیشرفت آن بازیکن میشود. این اتفاق از غم فراق میکاهد و هواداران باشگاه مبدأ هم از رشد بازیکن سابق خود خوشحال میشوند. این شبیه اتفاقی است که مثلا برای مهدی طارمی رخ داد. شما امروز حتی یک هوادار پرسپولیس را هم پیدا نمیکنید که مدعی باشد طارمی نباید از فوتبال ایران میرفت. او برای خودش در اروپا جایگاه قابل اعتنایی پیدا کرده و معلوم بود که از نظر فنی، قد طارمی بلندتر از سقف فوتبال باشگاهی کشور است.
با این حال گاهی جدایی یک ستاره از باشگاهش به ضرر هر دو طرف تمام میشود و این تلخترین اتفاقی است که میتواند رخ بدهد. نمونه جدید و دم دستی از این داستان، کوچ علیرضا بیرانوند از پرسپولیس است؛ دروازهبانی که در میانههای لیگ نوزدهم با هزار امید و آرزو به اروپا ترانسفر شد، اما در دو سال گذشته شرایط برای او اصلا خوب پیش نرفته است.
سرگذشت بیرانوند، بدون پرسپولیس
علیرضا بیرانوند در بدو جدایی از پرسپولیس به آنتورپ بلژیک پیوست. او آن قدر از درخشش در فوتبال اروپا مطمئن بود که با یکی از آن شوخیهای خاص خودش میگفت: «نگران کرونا نباشید! رئیس باشگاه جت اختصاصی برایم میفرستد.» در بلژیک، اما پیش پای بیرو فرش قرمز پهن نکرده بودند. او در آنتورپ عمدتا نیمکتنشین بود و از دوران حضورش در این تیم، تنها یک نمایش درخشان برابر تاتنهام در لیگ اروپا به یادگار باقی ماند. بعدتر بیرو در جستوجوی آیندهای بهتر به بوآویشتا در لیگ پرتغال پیوست، اما وضع حتی بدتر هم شد.
دروازهبان ایرانی در لیگ پرتغال بهندرت بازی کرده و آمار بد او در مسابقاتی که به میدان رفته، باعث تداوم نیمکتنشینیاش شده است. این وضع تا جایی ادامه یافت که بیرو از فرم ایدهآل فنی خارج شد و حتی پیراهن شماره یک تیم ملی را هم از دست داد. حتی شنیده میشود او از نظر مالی هم بهرهبرداری خیلی خوبی از دوران اقامتش در اروپا نداشته است. مجموعه این شرایط باعث شده بارها و بارها شایعه بازگشت علیرضا به فوتبال ایران سر زبانها بیفتد؛ اتفاقی که برخی عقیده دارند در ماههای منتهی به جام جهانی ۲۰۲۲ رخ میدهد تا بیرو جایگاهش در تیم ملی را هم پس بگیرد.
سرگذشت پرسپولیس، بدون بیرانوند
این طرف قضیه وضع آن قدرها هم تراژیک نبود، اما به هر حال جای خالی بیرانوند حس شد و این خلأ هر روز هم بیشتر از قبل به چشم میآید. پرسپولیس بدون علیرضا دو قهرمانی در لیگ برتر به دست آورد و یک بار هم به فینال لیگ قهرمانان رسید، اما خیلی از ناظران میدیدند که ستارهای درون دروازه گم شده است. حامد لک اگر چه شروعی توفانی در جمع سرخپوشان داشت، اما عملکردش بهتدریج شیب نزولی پیدا کرد. این اواخر پرسپولیس گلهای مشابه بسیاری از روی ضربات کاشته دریافت میکند.
غیر از ضعف کلی ساختار دفاعی و عملکرد ضعیف مدافعان، طبیعتا سهم دروازهبان را هم در دریافت این گلها نمیتوان نادیده گرفت. خیلیها عقیده دارند این یکی از آن جاهایی است که غیبت بیرانوند بهوضوح حس میشود او با قامت بلند و دستهای کشیده خودش، خیلی از این توپها را روی هوا جمع میکرد و اصلا اجازه ایجاد موقعیت را به تیم حریف نمیداد. در روزهای پایانی حضور بیرو در پرسپولیس هم شاید تمرکز پایین او و علاقهاش به لژیونرشدن باعث افت این دروازهبان شد. در هر صورت امروز که حامد لک به دلیل مسائل فنی نیمکتنشین شده و بوژیدار رادوشوویچ هم به کشورش بازگشته، شاید خیلیها فکر میکنند کاش بیرانوند از پرسپولیس جدا نمیشد.