پیرسینگ یا سوراخ کردن بدن یکی از عمل‌های زیبایی است که سال‌های اخیر در جامعه ما مد شده است. پیرسینگ انواع مختلفی دارد که از محبوب‌ترین آن می‌توان به پیرسینگ گوش، بینی، لب و ناف اشاره کرد. پیرسینگ عملی خطرناک است که نیاز به تجربه و تخصص کافی دارد. به همین جهت اگر با رعایت اصول بهداشتی و دقت کافی انجام نگیرد، احتمال بروز عفونت، حساسیت و سایر عوارض وجود دارد. در ادامه با ما در مجله اینترنتی آویشن همراه باشید تا شما را با همه چیز درباره پیرسینگ بدن آشنا کنیم.
پیرسینگ چیست؟
پیرسینگ (Piercing) به معنای سوراخ کردن بدن و آویزان کردن اشیای تزیینی و زیورآلات است. سوراخ کردن گوش و آویزان کردن گوشواره پدیده‌ای جدید و نوظهور نیست. این عادت از گذشته در فرهنگ ما وجود داشته است. اما پیرسینگ به شکل امروزی بسیار وسیعتر از سوراخ کردن گوش است. امروزه ممکن است عمل پیرسینگ در بافت نرم گوش، لب‌ها، ابرو، گونه، گردن، ناف، سینه و بسیاری از نقاط بدن انجام گیرد. اما شکل امروزی پیرسینگ یا سوراخ کاری بدن از کجا شکل گرفت؟
سوراخ کردن بدن از زمان باستان در بین اقوام مختلف وجود داشته است. تمدن‌های خاورمیانه و مصریان باستان هر کدام با توجه به فرهنگ و اعتقادات خود بخشی از بدن یا صورت مثل گوش، بینی، زبان، لب یا سینه را سوراخ کرده و جواهرات از آن آویزان می‌کردند. اما پیرسینگ به شکل امروزی از حدود 50 سال قبل در بین جوانان غربی شکل گرفت. این افراد که عموما جز گروه‌های خاص موسیقی یا پانک بودند، قصد داشتند تا با پیرسینگ‌های عجیب و افراطی، خود را از سایرین متمایز کرده و به این شکل طرفداران را به سمت خود جذب کنند. این فرهنگ رفته رفته به کشورهای خاورمیانه نظیر ایران هم راه پیدا کرده است.
تاریخچه پیرسینگ چیست؟
تاریخچه پیرسینگ و اینکه اولین بار چه کسانی و از چه نژادی این کار را انجام دادند، مشخص نیست اما با توجه به شواهد تاریخی این گونه بیان می‌شود که سوراخ کاری بدن و به طور ویژه سوراخ کردن گوش برای آویختن گوشواره ریشه‌ای باستانی در فرهنگ اقوام و کشورهای مختلف در سراسر دنیا دارد. حتی شواهد باستان‌شناسی نشان می‌دهد که قدیمی‌ترین مومیایی کشف شده تا به امروز که مومیایی “اوتسی مرد یخی” نام دارد، یک سوراخ گوشواره به قطر 7 تا 11 میلی‌متر داشته است! از دیگر شواهدی که از رواج پیرسینگ در دوران باستان حکایت می‌کند، می‌توان به متن کتاب مقدس بایبل اشاره کرد. در این کتاب ذکر شده است که ابراهیم یک حلقه بینی و یک بازوبند به ربکا، همسر پسرش اسحاق، هدیه داده است. این موضوع نشان می‌دهد که پیرسینگ یا سوراخ کردن بینی در آن دوران هم وجود داشته است. در کتاب مقدس خروج هم اشاره شده است که سامری یک گوساله طلایی از گوشواره‌های ذوب شده ساخته شده است که باز هم دلالت بر رواج گوشواره و سوراخ کردن گوش در گذشته‌های دور دارد. در کتاب مقدس تثنیه هم بیان شده است که انداختن گوشواره نوعی علامت بردگی بوده است.
در کنار موارد فوق، شواهد نشان می‌دهد که سوراخ کردن یا پیرسینگ گوش از قرن 16 میلادی در هند رواج داشته است. در نقاط دیگر جهان نیز سوراخ کردن یک یا هر دو گوش و آویختن گوشواره در بین مردها در کشورها و فرهنگ‌های غیرغربی گذشته‌ای طولانی دارد. سایر انواع پیرسینگ بدن هم مشابه پیرسینگ گوش ابداع و به صورت پیوسته وجود داشته است. برای مثال سوراخ کردن تیغه بینی در بین زن‌های هندی از قرن 16 میلادی رواج داشته است.
با وجود این که پیرسینگ از دوران باستان و در فرهنگ غیرغربی وجود داشته است، اما شکل امروزی آن ریشه در اواسط قرن 20 میلادی و در فرهنگ کشورهای غربی دارد. استفاده از گوشواره ابتدا توسط زنانی که تحت تاثیر فرهنگ غرب بودند، رواج یافت و سپس مردان به استفاده از این نوع از زیورآلات گرایش یافتند. این مردها بیشتر عضو گروه‌های خاص موسیقی، همجنسگرایان یا پانک بودند و قصد داشتند با استفاده‌ی افراطی از گوشواره مخاطبان و طرفداران بیشتری را به سمت سبک خاص موسیقی یا گرایش‌های خودشان جذب کنند. رواج یافتن دیگر انواع پیرسینگ بدن در عصر حاضر هم عمدتا ریشه در گروه‌های خاص در فرهنگ غربی دارد که با استفاده‌ی افراطی و عجیب از پیرسینگ، این فرهنگ‌ها را جا انداخته و جوانان سایر فرهنگ‌ها و کشورها از جمله کشورهای خاورمیانه نظیر ایران را به این سمت سوق داده اند.
آشنایی با انواع پیرسینگ بدن
پیرسینگ بدن انواع مختلفی دارد و در قسمت‌های مختلف بدن انجام می‌گیرد. در ادامه شما را با انواع پیرسینگ آشنا خواهیم کرد
پیرسینگ گوش
پیرسینگ گوش (Ear Piercing) یا سوراخ کردن گوش رایج‌ترین نوع پیرسینگ است. این عمل هزینه کمتری نسبت به سایر انواع پیرسینگ دارد و معمولا میزان درد و طول درمان در آن کمتر است. به همین دلیل توصیه می‌کنیم اگر به پیرسینگ علاقه دارید، ترجیحا از مدل‌های ساده و کم‌خطر پیرسینگ گوش در بافت نرمه استفاده کنید. انواع پیرسینگ گوش عبارتند از:
- پیرسینگ نرمه گوش: کم دردترین پیرسینگ گوش که در آن یک یا چند سوراخ روی نرمه ایجاد می‌شود.
- پیرسینگ در پهنای نرمه گوش: سوزن از یک طرف نرمه وارد و پس از عبور از پهنای نرمه، از طرف دیگر خارج می‌شود.
- پیرسینگ لاله گوش: سوراخ کردن گوش در قسمت لاله که دردناک‌تر از دو مورد قبل است.
- سوراخ کردن غضروف گوش: سوراخ کردن بخش‌های غضروفی گوش که انواع مختلفی مثل پیرسینگ تراگوس و پیرسینگ حلزونی گوش دارد.
- پیرسینگ هلیکس گوش: سوراخ کردن گوش در قسمت هلیکس (بخش خمیده گوش خارجی) که در مدل‌های مختلفی انجام می‌گیرد.
لازم به ذکر است که سوراخ کردن غضروف گوش درد بیشتری داشته و به مراقبت بیشتری نیاز دارد. به همین جهت باید پس از پیرسینگ، گوش را مطابق آموزش متخصص به صورت روزانه ضدعفونی کرده و از آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده استفاده کنید. همچنین پس از پیرسینگ گوش به هیچ عنوان حلقه یا گوشواره را دستکاری نکنید یا آن را از سوراخ خارج نکنید. زیرا این کار احتمال بروز عوارض پیرسینگ گوش به ویژه عفونت را افزایش می‌دهد.
پیرسینگ بینی
پیرسینگ بینی (Nose Piercing) یا سوراخ کردن بینی طرفداران کمتری نسبت به پیرسینگ گوش دارد و البته پیچیده‌تر از سوراخ کردن گوش است. در پیرسینگ بینی ممکن است یکی یا هر دو پره‌ی بینی سوراخ شده و جواهرات کوچک یا حلقه‌ای ساده از آن آویزان شود. پیرسینگ بینی انواع دیگری هم دارد که نسبت به پیرسینگ پره بینی خطرناک‌تر هستند و معمولا ظاهر فرد را عجیب و غریب می‌کنند! به طور مثال در نوعی از پیرسینگ بینی سوراخی در بافت نرم تیغه میانی بینی ایجاد شده و حلقه‌ای به آن آویزان می‌شود. این نوع از سوراخ کردن بینی نیاز به تجربه و مهارت بیشتری دارد، زیرا ممکن است در حین عمل تیغه میانی بینی پاره شده و بافت بینی آسیب ببیند. برخی از انواع پیرسینگ بینی عبارتند از:
- پیرسینگ پره بینی: سوراخ کردن پره بینی در سمت راست، چپ یا هر دو طرف
- پیرسینگ سپتوم: ایجاد سوراخ در بافت میانی و غیرغضروفی بین دو سوراخ بینی
- پیرسینگ پل: سوراخ کردن قسمت بالایی بینی بین چشم‌ها به شکل افقی یا عمودی
- پیرسینگ ناسالانگ: ایجاد سه سوراخ در دو پره و قسمت میانی بینی در یک راستا و قرار دادن یک آویز میله‌ای
طول درمان در پیرسینگ بینی ممکن است بین چند ماه تا یک سال باشد. این پیرسینگ نیاز به مراقبت زیادی دارد، در غیر این صورت امکان بروز عوارض جانبی زیاد است. خونریزی محل پیرسینگ بینی، ورم کردن و ترشح مایع چرکی از مهمترین عوارض پیرسینگ بینی است. به علاوه عفونت پیرسینگ بینی بسیار خطرناک است و ممکن است باعث بروز مشکلات تنفسی شود.
پیرسینگ لب
پیرسینگ لب (Lip Piercing) در دو نوع پیرسینگ لب دائمی و پیرسینگ لب موقت صورت می‌گیرد. در مدل موقت پوست سوراخ نمی‌شود و شی زینتی به کمک چسب مخصوص یا آهنربا روی پوست قرار می‌گیرد. در طرف مقابل در پیرسینگ لب دائمی بافت لب در نقاط مختلف سوراخ شده و حلقه یا نگین تزیینی از آن آویزان می‌شود. سوراخ کردن لب ممکن است در بالای لب، کنار لب یا لب پایینی (Labret) صورت گیرد.
پیرسینگ لب نسبت به پیرسینگ گوش و بینی کمتر رایج است و عوارض و خطرات بیشتری دارد. خونریزی یکی از شایع‌ترین عوارض پیرسینگ لب است. به علاوه به دلیل قرارگیری محل پیرسینگ در مجاورت دهان، احتمال عفونت در این پیرسینگ بسیار بالاست. آسیب به اعصاب، کلوئید یا گوشت اضافه، احساس خارش، آسیب به دندان و لثه و خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی نظیر هپاتیت و ایدز از دیگر عوارض پیرسینگ لب است.
پیرسینگ زبان
پیرسینگ زبان (Tongue Piercing) یکی دیگر از انواع پیرسینگ است که به تازگی مد شده است. در این روش بافت نرم داخل زبان به روش‌های متفاوت سوراخ شده و یک میله تزیینی از آن عبور داده می‌شود. سوراخ کردن زبان بسیار حساس و خطرناک است و معمولا عوارض جانبی زیادی به همراه دارد. به همین جهت برای پیرسینگ زبان باید به مراکز معتبر و بهداشتی مراجعه کنید.
خطر خفگی به دلیل جدا شدن شی زینتی، اختلال در حس چشایی، اختلال در بلع غذا، اختلال در عملکرد بزاق دهان و گوارش غذا، عفونت شدید زبان، آسیب به دندان و لثه و آبریزش بینی از عوارض شایع پیرسینگ زبان است. به علاوه احتمال ابتلا به بیماری‌های عفونی مثل هپاتیت B، هپاتیت C و عفونت آنژین لودویگ وجود دارد که نوعی بیماری عفونی خطرناک در ناحیه فک است. به همین دلیل معمولا پس از پیرسینگ زبان آنتی‌بیوتیک‌های قوی تجویز می‌شود.
توجه: اگر به بیماری‌های قلبی مبتلا هستید، از پیرسینگ زبان پرهیز کنید. زیرا آنتی‌بیوتیک‌های تجویزی پس از پیرسینگ برای قلب مضر است. همچنین عفونت باکتریایی احتمالی ناشی از پیرسینگ زبان برای قلب خطرناک است.
پیرسینگ دندان
بله پیرسینگ دندان! بعضی از افراد تمایل دارند بیش از اندازه عجیب و متفاوت باشند و به همین دلیل به سراغ پیرسینگ دندان (Tooth Piercing) می‌روند. پیرسینگ دندان دو مدل دارد. در نوع اول سطح دندان تراشیده شده و سپس نگین تزیینی به کمک چسب دندانپزشکی روی دندان قرار می‌گیرد. این نوع از پیرسینگ دندان کم‌خطر است و آسیب کمتری به دندان وارد می‌کند. در نوع دوم بخشی از دندان سوراخ می‌شود و یک حلقه کوچک در آن قرار می‌گیرد. این روش به دلیل سوراخ کردن دندان خطرناک است و ممکن است باعث شکستگی و آسیب به دندان شود. به علاوه سوراخ کردن دندان باعث می‌شود تا باقیمانده غذا در آن جمع شده و دهان بوی بدی بگیرد. این عارضه پس از مدتی باعث زرد شدن و پوسیدن دندان می‌شود. بهتر است برای پیرسینگ دندان به دندانپزشک یا افراد متخصص مراجعه کنید.
پیرسینگ ناف
پیرسینگ ناف (Navel Piercing) شاید دردناک‌ترین نوع پیرسینگ باشد که البته جذابیت و محبوبیت زیادی دارد. این نوع از پیرسینگ به تقلید از فرهنگ اقوام آفریقایی در اروپا رواج یافته و چند سالی است در ایران مد شده است. در این پیرسینگ معمولا در بافت لبه‌ی بالایی ناف سوراخی ایجاد شده و یک حلقه تزیینی از آن عبور داده می‌شود. این قسمت عصب‌های زیادی دارد و به همین جهت لازم است تا عمل سوراخ کردن ناف با دقت و مهارت بالایی صورت گیرد. به همین جهت اگر پیرسینگ ناف به درستی انجام نشود، درد زیادی به همراه دارد. طول درمان پیرسینگ ناف هم زیاد است و بین 6 ماه تا یک سال زمان می‌برد.
توجه: در صورتی که قصد بارداری دارید، پیرسینگ ناف برای شما ممنوع است. همچنین اگر عمل پیرسینگ ناف را انجام دادید، باید مراقب باشید تا شکم شما بزرگ نشده یا تغییر سایز ندهد.
پیرسینگ چشم
پیرسینگ چشم (Eye Piercing) یکی دیگر از انواع پیرسینگ است که به جراحی نیاز دارد. در این عمل یک نگین تزیینی و بسیار کوچک در لایه خارجی چشم قرار می‌گیرد. پیرسینگ چشم بسیار حساس است و احتمال بروز عفونت چشم، مشکلات بینایی، حساسیت چشم و خشک شدن چشم به شدت وجود دارد. مشخص است که قرار دادن یک جسم خارجی روی چشم تا چه اندازه ممکن است آزاردهنده و خطرناک باشد. به همین جهت اگر تصمیم به پیرسینگ چشم دارید، توصیه می‌کنیم درباره آن بیشتر تفکر و تحقیق کنید.
پیرسینگ ابرو
پیرسینگ ابرو (Eyebrow Piercing) یکی از انواع پیرسینگ سطحی پوست است. در این مدل یک سوزن به صورت عمودی از یک طرف بافت ابرو وارد شده و از سمت دیگر خارج می‌شود. سپس یک میله‌ی تزئینی منحنی شکل یا یک حلقه در این سوراخ قرار می‌گیرد. این پیرسینگ نسبت به سایر انواع پیرسینگ درد کمتری دارد ولی در این مدل نیز احتمال بروز عفونت زیاد است. به علاوه پس زدن حلقه یا جواهر مهمترین عارضه‌ی این مدل است. به همین دلیل لازم است که سوراخ کردن ابرو در یک عمق مناسب از پوست انجام شده و از یک جواهر با اندازه و جنس مناسب استفاده شود.
سایر انواع پیرسینگ بدن
از دیگر انواع معروف پیرسینگ بدن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- پیرسینگ ابرو (Eyebrow Piercing) که با ایجاد سوراخ عمودی روی ابرو و آویزان کردن حلقه تزیینی انجام می‌گیرد.
- پیرسینگ گونه (Cheek Piercing) که برای ایجاد چال گونه استفاده می‌شود.
- پیرسینگ دهان (Mouth Piercing) یا پیرسینگ لثه که با ایجاد سوراخ و نصب یک حلقه ظریف در بافت نرم دهان انجام می‌گیرد.
- پیرسینگ سینه (Nipple Piercing) در آقایان و خانم‌ها
- پیرسینگ دست و انگشت‌ها (Hand Web Piercing) که با سوراخ کردن بافت گوشتی بین انگشتان یا کناره‌های دست انجام می‌شود.
- پیرسینگ سرفیس (Surface Piercing) که در آن دو سوراخ روی سطوح صاف بدن ایجاد شده و یک میله‌ی تزیینی از آن عبور داده می‌شود.
- پیرسینگ سینه بند (Corset Piercing) که با ایجاد سوراخ‌های متعدد در سطح کمر صورت می‌گیرد.
- پیرسینگ مدیسون (Madison Piercing) یا سوراخ کردن پوست سینه در زیر گردن
- پیرسینگ گردن (Nape Piercing) نوعی از پیرسینگ سرفیس است که در پوست صاف پشت گردن انجام می‌شود.
- پیرسینگ ترقوه (Collar Bone Piercing) یا سوراخ کردن در راستای استخوان ترقوه و بالای سینه
- پیرسینگ لگنی (Hip Piercing) که به شکل سوراخ یا میکرودرمال روی پوست لگن و در دو طرف ناف صورت می‌گیرد.
پیرسینگ میکرودرمال چیست؟
درمال پیرسینگ یا پیرسینگ میکرودرمال (Microdermal Piercing) نوع خاصی از پیرسینگ است که به نام نگین کاری هم شناخته می‌شود. میکرودرمال معمولا در بخش‌های مسطح پوست مثل پشت گردن، کمر، مچ دست، سینه و بخش‌های صاف صورت انجام می‌شود. در این روش برخلاف سوراخکاری معمولی، یک طرف پیرسینگ در زیر پوست قرار می‌گیرد و از بیرون دیده نمی‌شود. در واقع در میکرودرمال فقط نگین پیرسینگ قابل مشاهده است و به همین جهت به آن نگین‌کاری گفته می‌شود.
میکرودرمال به دو روش پانچ کردن و سوراخ کردن با سوزن انجام می‌گیرد. در روش پانچ پوست به کمک یک دستگاه خاص با عمق و اندازه مشخص سوراخ شده و نگین کاشته می‌شود. در روش دوم یک سوزن L شکل پوست را سوراخ کرده و در آن قرار می‌گیرد. سپس نگین پیرسینگ روی آن نصب می‌شود. پیرسینگ میکرودرمال نیاز به تخصص و مهارت بالایی دارد. اگر پیرسینگ کار مهارت لازم برای این عمل را نداشته باشد، احتمال کشیده شدن پوست، بد قرار گرفتن پیرسینگ و حتی عفونت و درد وجود دارد.
پیرسینگ بدون سوراخ یا پیرسینگ فیک چیست؟
سوراخ کردن گوش، بینی یا سایر نقاط بدن ممکن است عوارض خطرناکی داشته باشد. به علاوه این سوراخ‌ها معمولا دائمی هستند و در بسیار از موارد در صورت پشیمانی راه برگشتی وجود ندارد! اگر نسبت به این مسائل نگران هستید، پیشنهاد می‌کنیم پیرسینگ موقت یا پیرسینگ بدون سوراخ را امتحان کنید. در این روش نیازی به سوراخ کردن بدن نیست. به جای این کار نگین تزئینی به کمک چسب مخصوص روی پوست نصب می‌شود. به این روش پیرسینگ چسبی گفته می‌شود. البته پیرسینگ موقت انواع دیگری مثل پیرسینگ مغناطیسی هم دارد که در آن نگین تزیینی به کمک آهنربا و بدون نیاز به سوراخ روی پوست قرار می‌گیرد. استفاده از پیرسینگ چسبی یا مغناطیسی برای گوش، پره بینی و لب متداول است و هیچ خطری برای شما ندارد.
در کنار این دو روش، برخی از حلقه‌های پیرسینگ هم وجود دارند که بدون نیاز به سوراخ کردن بدن نصب می‌شوند. در واقع روی این حلقه‌ها یک شیار وجود دارد که درون بینی یا گوش قرار می‌گیرد و مانع از افتادن حلقه می‌شود. این روش برای پیرسینگ سپتوم بینی، پیرسینگ لاله گوش یا پیرسینگ نرمه گوش مناسب است و هیچ عارضه‌ای ندارد. به این مدل در اصطلاح پیرسینگ فیک (مدل‌ها) گفته می‌شود. توصیه می‌کنیم به جای سوراخ کردن بینی یا گوش از این روش‌ها استفاده کنید.
عوارض پیرسینگ یا سوراخ کردن پوست چیست؟
به طور کلی تغییر در بافت و سوراخ کردن بدن خطرناک است؛ چه برای عمل جراحی باشد و چه برای عمل‌های زیبایی نظیر پیرسینگ. قطعا یک عمل جراحی که با باز کردن بافت بدن همراه است، باید تحت نظر پزشک متخصص انجام گیرد. از آنجایی که پیرسینگ نوعی عمل جراحی در مقیاس کوچکتر است، باید تحت نظر افراد متخصص و در یک محیط کاملا بهداشتی انجام گیرد. به علاوه لازم است مراقبت‌های کافی و اصولی پس از پیرسینگ انجام شود. در غیر این صورت احتمال بروز عوارض پیرسینگ بسیار زیاد است. عوارضی که ممکن است بسیار خطرناک باشند و سلامت شما را تهدید کنند. از مهمترین عوارض پیرسینگ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
خونریزی و آسیب به بافت از مهمترین عوارض پیرسینگ بدن
پیرسینگ در بسیاری از موارد با پاره کردن مویرگ‌های خونی همراه است. به همین دلیل خونریزی یکی از شایع‌ترین عوارض پیرسینگ است. به علاوه کشیده شدن حلقه تزیینی بعد از پیرسینگ نیز ممکن است باعث خونریزی یا حتی در مواردی پارگی بافت شود. معمولا این عارضه در پیرسینگ زبان بسیار شایع است.
حساسیت و آلرژی به گوشواره پیرسینگ
حساسیت و آلرژی شایع‌ترین عارضه جانبی پیرسینگ است. این مورد معمولا در زمان استفاده از بدلیجات فلزی و به دلیل حساسیت به نیکل ایجاد می‌شود. آلرژی به فلزات با ایجاد التهاب، قرمزی، خارش و تورم در محل پیرسینگ همراه است. در این شرایط احتمال بروز اگزما و لنفوسیت پوست زیاد است. به همین دلیل لازم است تا قبل از پیرسینگ ابتدا تست حساسیت به فلزات مختلف را انجام دهید و در صورت وجود حساسیت به کروم یا نیکل، از جواهرات طلایی استفاده کنید. در صورتی هم که به تمام فلزات آلرژی دارید، باید از جواهرات غیرفلزی استفاده کنید. بهتر است قبل از پیرسینگ با پزشک در مورد آلرژی و حساسیت خود صحبت کنید.
مراقب عفونت پیرسینگ باشید
عفونت یکی از رایج‌ترین عوارض پیرسینگ است که در صورت عدم رعایت اصول بهداشتی در حین عمل و بعد از آن ایجاد می‌شود. عفونت در پیرسینگ لب و زبان شایع‌تر است و به دلیل فعالیت ویروس‌ها و یا باکتری‌ها اتفاق می‌افتد. از شایع‌ترین عفونت‌های ویروسی ناشی از پیرسینگ می‌توان به هپاتیت B، هپاتیت C و ایدز اشاره کرد که معمولا به دلیل استفاده از وسایل آلوده برای سوراخ کردن ایجاد می‌شود. در مواردی ممکن است عفونت از موضع پیرسینگ خارج شده و به سایر نقاط بدن مثل ریه‌ها و قلب سرایت کند. به همین جهت بهتر است در انتخاب محل انجام پیرسینگ، بهداشت مرکز را در اولیت اول قرار دهید.
عفونت غضروف از خطرناک‌ترین عوارض پیرسینگ بدن
در برخی از انواع پیرسینگ مثل پیرسینگ گوش ممکن است بافت غضروفی سوراخ شود. به طور کلی به دلیل این که بافت غضروفی خالی از عروق است، فرآیند ترمیم آن طولانی‌تر است. همچنین در صورت عدم رعایت نکات بهداشتی امکان عفونت غضروف وجود دارد که باعث درد شدید و مشکلات جدی می‌شود. باز هم انتخاب مرکز پیرسینگ مناسب و بهداشتی در رفع این مشکل کمک می‌کند. هر چند توصیه می‌کنیم به سراغ پیرسینگ بخش‌های غضروفی گوش نروید!
پارگی عصب از دردناک‌ترین عوارض پیرسینگ
در بسیاری از موارد سوراخ کردن بدن به بافت‌های عصبی آسیب رسانده و باعث درد شدید و دائمی می‌شود. این عارضه در پیرسینگ ناف و پیرسینگ زبان بیشتر اتفاق می‌افتد. برای پیشگیری از این موضوع اول توصیه می‌کنیم به سراغ سوراخ کردن این نواحی از بدن نروید. اما در صورتی که تصمیم قطعی برای پیرسینگ این نواحی دارید، بهتر است نزد افراد متخصص و باتجربه بروید.
ایجاد گوشت اضافه یا کلوئید از عوارض پیرسینگ بدن
در مواردی ممکن است بعد از پیرسینگ بافت اسکار در محل سوراخ رشد کرده و تبدیل به گوشت اضافه یا کلوئید شود. احتمال بروز کلوئید در پیرسینگ بخش‌های بالاتنه مثل پیرسینگ سینه، پیرسینگ گردن یا پیرسینگ کمر بیشتر است، اما احتمال بروز آن در سایر نقاط بدن هم وجود دارد. این عارضه بیشتر در کسانی اتفاق می‌افتد که زمینه ارثی کلوئید دارند. به علاوه استفاده از پیرسینگ‌های بدلی احتمال ایجاد کلوئید را افزایش می‌دهد.
سرطان از بدترین عوارض پیرسینگ بدن
پیرسینگ بدن و استفاده از حلقه‌ها و آویزهای تزیینی باعث تحریک مزمن پوست شده و در طولانی‌مدت زمینه ساز سرطان پوست می‌شود. این عارضه در کسانی که تعداد زیادی پیرسینگ انجام می‌دهند، شایع‌تر است.
پس زدن گوشواره پیرسینگ
در مواردی ممکن است بدن حلقه یا جواهر فلزی را پس بزند. در این شرایط بدن جسم خارجی را خطرناک تشخیص داده و سیستم ایمنی در راستای حذف آن عمل می‌کند. این کار باعث می‌شود تا بافت پوست در محل سوراخ آسیب ببیند.
توصیه های مهم قبل از پیرسینگ بدن
آیا تصمیم شما برای پیرسینگ جدی است؟ آیا به عوارض این عمل حساس به خوبی فکر کرده‌اید؟ آیا با اضافه کردن یک حلقه یا نگین زینتی به ابرو، گوش، بینی، لب یا زبان خود مشکلی ندارید؟ آیا مطمئن هستید که از پیرسینگ پشیمان نمی‌شوید؟ آیا فرهنگ و شخصیت شما با پیرسینگ و جلب توجه به دلیل آن همخوانی دارد؟ پیش از آنکه ادامه بحث را دنبال کنید، باید به این سوال‌ها پاسخ دهید. همچنین پیش از این عمل بهتر است به موارد زیر توجه کنید:
چه کسانی نباید پیرسینگ کنند؟
اگر جز گروه‌های زیر هستید، سوراخکاری بدن برای شما ممنوع است:
- بیماران هموفیلی
- مبتلایان به دیابت
- مبتلایان به بیماری‌های پوستی نظیر زخم، جای زخم، کک و مک، خال و توده
- حساسیت شدید تماسی
- بیماری‌های نقص سیستم ایمنی بدن
- پیرسینگ بدن در نواحی نامناسب
- سابقه عارضه کلوئید
آیا انجام پیرسینگ در بارداری خطرناک است؟
در صورتی که قصد بارداری دارید یا باردار هستید، از انجام پیرسینگ پرهیز کنید. زیرا سوراخ کردن بدن، زخم شدن و عفونت‌های ناشی از آن خطرات زیادی در زمان بارداری ایجاد می‌کند. در این بین پیرسینگ ناف در زمان بارداری مشکلات بیشتری نسبت به سایر انواع پیرسینگ دارد و ممکن است به جنین آسیب برساند. در این شرایط احتمال بروز عفونت در زمان سزارین و بعد از زایمان زیاد است. به علاوه با بزرگ شدن شکم در طول بارداری، بافت اطراف ناف کشیده شده و وجود حلقه پیرسینگ در آن آسیب ایجاد می‌کند. لازم به ذکر است که اگر از قبل پیرسینگ ناف انجام دادید، حتما در زمان بارداری آن را خارج کنید.
بهترین مرکز پیرسینگ کجاست؟
در صورتی که با وجود هشدارهای فراوان ما تصمیم قطعی برای پیرسینگ دارید و البته مجاز به انجام آن هستید، باید به سراغ آماده سازی مقدمات پیرسینگ بروید. اول از همه باید مشخص کنید که بدن شما به فلزات و بدلیجات حساسیت دارد یا خیر؟ اگر حساسیت دارید، جنس فلز را شناسایی کرده و قبل از پیرسینگ به اطلاع پزشک برسانید. در ادامه باید به دنبال یک مرکز معتبر برای پیرسینگ بگردید. اما بهترین مرکز پیرسینگ کجاست؟
به عنوان نکته اول لازم است بدانید که بسیاری از مراکز در ایران جواز کار برای پیرسینگ و سوراخکاری بدن ندارند! به علاوه در بسیاری از موارد این عمل حساس توسط افراد غیرمتخصص در آرایشگاه‌ها و بدون رعایت اصول بهداشتی صورت می‌گیرد. در این شرایط احتمال بروز عفونت و سایر عوارض پیرسینگ بسیار زیاد است. به همین جهت باید در انتخاب مرکز پیرسینگ خیلی دقت کنید. در نظر داشته باشید که تفاوت قیمت پیرسینگ بین مراکز مختلف خیلی زیاد نیست. به همین دلیل در انتخاب خود نرخ قیمت‌ها یا تبلیغات را ملاک قرار ندهید. در واقع تجربه و مهارت پیرسینگ کار و همچنین وضعیت بهداشتی مهمترین معیارها برای انتخاب بهترین مرکز پیرسینگ است. بر همین اساس در انتخاب کلینیک به نکات زیر توجه کنید:
- استفاده از وسایل یکبار مصرف برای هر فرد
- استفاده از سوزن و وسایل آکبند و نو که در مقابل شما باز شود
- عدم استفاده از تفنگ گوش سوراخ کن برای سوراخ کردن سایر نقاط بدن
- استفاده از سوزن یا ابزار استیل فاقد نیکل
- ضدعفونی و استریل کردن وسایل و ابزارهای غیر یکبار مصرف
- رعایت بهداشت شخصی و ضد عفونی کردن دست‌ها توسط پیرسینگ کار
- استفاده از دستکش یکبار مصرف و استریل
- استفاده از بی حسی موضعی برای از بین بردن درد در زمان سوراخ کردن
برای انتخاب بهترین کلینیک یا سالن زیبایی برای پیرسینگ، می‌توانید از فروم‌ها، اینستاگرام، سایت‌های تخفیف و نظرات کاربران در فضای مجازی استفاده کنید. همچنین می‌توانید به صورت حضوری به کلینیک‌ها مراجعه کرده و آن را از نظر رعایت کردن معیارهای بهداشتی و حرفه‌ای بسنجید.
هزینه پیرسینگ چقدر است؟
هزینه پیرسینگ به عوامل مختلفی بستگی دارد. اول کدام مرکز و کلینیک را برای پیرسینگ انتخاب می‌کنید؟ دوم کدام یک از نقاط بدن را پیرسینگ می‌کنید؟ سوم حلقه یا گوشواره پیرسینگ از چه جنسی است؟
همانطور که در قسمت قبل بیان شد، برای انتخاب کلینیک و مرکز پیرسینگ فقط و فقط وضعیت بهداشتی مرکز و تخصص پیرسینگ کار را مد نظر قرار دهید. لزوما مرکزی که قیمت مناسبی ارائه می‌دهد، گزینه مطلوبی نیست! درباره پیرسینگ نقاط مختلف بدن توجه کنید که معمولا قیمت پیرسینگ بافت‌های غضروفی، پیرسینگ در نقاط حساس مثل ناف یا سینه و میکرودرمال بیشتر است. رنج قیمت پیرسینگ نقاط مختلف بدن به شرح زیر است:
- قیمت پیرسینگ نرمه گوش: 30 تا 50 هزار تومان
- قیمت پیرسینگ غضروف گوش: 50 تا 70 هزار تومان
- قیمت پیرسینگ بینی: 50 تا 80 هزار تومان
- قیمت پیرسینگ ابرو: 50 تا 80 هزار تومان
- قیمت پیرسینگ انگشت، دست یا مچ: 50 تا 80 هزار تومان
- قیمت پیرسینگ لب: 70 تا 80 هزار تومان
- قیمت پیرسینگ زبان و لثه: 80 تا 90 هزار تومان
- قیمت پیرسینگ چال لپ: 90 تا 100 هزار تومان
- قیمت پیرسینگ ترقوه: 50 هزار تومان
- قیمت پیرسینگ ناف: 100 تا 150 هزار تومان
- قیمت پیرسینگ سینه: 100 تا 150 هزار تومان
- قیمت پیرسینگ بیکینی: 100 تا 200 هزار تومان
- قیمت میکرودرمال (کاشت نگین): 100 تا 160 هزار تومان
البته در نظر داشته باشید که برخی از مراکز قیمت حلقه یا جواهر پیرسینگ را هم به نرخ خود اضافه می‌کنند. در صورت تمایل می‌توانید خودتان حلقه را خریداری کنید.
بهترین مدل گوشواره پیرسینگ کدام است؟
برای خرید زیورآلات، حلقه و نگین‌های پیرسینگ باید احتیاط و توجه زیادی داشته باشید. زیرا این اجسام مستقیما با محل زخم و سوراخ در تماس هستند و در نتیجه ممکن است باعث ایجاد حساسیت و واکنش آلرژیک شوند. بنابراین در انتخاب جواهر زینتی ایمنی و سازگاری با بدن را اولویت اول قرار داده و در گام بعدی زیبایی و سلیقه خود را در نظر بگیرید. توجه به دو نکته زیر در خرید پیرسینگ ضروری است:
- جواهری که انتخاب می‌کنید باید از نظر طول و ضخامت با محل پیرسینگ متناسب باشد. اگر شی زینتی بیش از اندازه کوچک باشد، ممکن است توسط بدن پس زده شده یا ایجاد تورم کند. همچنین در صورتی که جواهر زینتی بیش از اندازه بزرگ یا ضخیم باشد، به بافت پوست آسیب می‌رساند.
- جنس پیرسینگ را از طلا، نقره، ابسیدین (شیشه آتشفشانی) یا فلزهای غیرسمی مثل تیتانیوم، نیوبیوم، استیل و پلاتین انتخاب کنید. در نظر داشته باشید که بسیاری از افراد بدون اینکه خودشان بدانند، به فلزات و به ویژه نیکل حساسیت پوستی دارند. بنابراین قبل از انتخاب جنس پیرسینگ، از وضعیت حساسیت پوستی خود مطمئن شوید. اگر به فلزات حساسیت دارید (حتی طلا)، می‌توانید از آویز غیرفلزی استفاده کنید.
مهمترین اصول مراقبت بعد از پیرسینگ چیست؟
رعایت نکات بهداشتی و مراقبت اصولی تاثیر زیادی در موفقیت آمیز بودن پیرسینگ دارد و از بروز عفونت پیشگیری می‌کند. به همین جهت حتما پس از اتمام پیرسینگ نکات و موارد مراقبتی و همچنین مدت زمان بهبودی را از متخصص یا پیرسینگ کار بپرسید. معمولا پیرسینگ لاله گوش بین 2 تا 3 ماه، پیرسینگ بخش‌های غضروفی گوش بین 6 تا 12 ماه، پیرسینگ ناف بین 6 تا 12 ماه و پیرسینگ سینه بین 8 تا 12 ماه زمان برای بهبودی کامل نیاز دارند. در این مدت شما باید موارد زیر را مطابق دستور متخصص اجرا کنید:
- پس از پیرسینگ حداقل برای 24 ساعت تا چند روز اجازه دوش گرفتن ندارید. برای کسب اطلاع بیشتر این موضوع را از متخصص بپرسید.
- از تماس جسم خارجی آلوده مثل گوشی تلفن با محل پیرسینگ اجتناب کنید.
- قبل از تماس با محل پیرسینگ دست‌ها را با آب و مواد شوینده آنتی باکتریال بشویید.
- قرص یا پماد آنتی بیوتیک را مطابق دستور و تجویز پزشک مصرف کنید.
- تا جای ممکن از دست زدن و دستکاری کردن حلقه پیرسینگ پرهیز کنید.
- در برخی از موارد لازم است آویز اولیه برای مدتی در سوراخ باقی بماند. این زمان توسط پزشک یا پیرسینگ کار به شما گفته خواهد شد. تا اتمام این دوره از درآوردن آویز اولیه و قرار دادن جواهرات و اشیای تزئینی پرهیز کنید.
- از خوابیدن روی محل پیرسینگ پرهیز کنید.
- از پوشیدن لباس‌های تنگ و در تماس با پیرسینگ اجتناب کنید.
- هفته‌ای یک مرتبه روبالشی و ملحفه تختخواب را عوض کنید.
- تا اتمام دوره بهبودی پیرسینگ از رفتن به استخر، شنا کردن یا خوابیدن در وان حمام پرهیز کنید.
- برای تمیز کردن محل پیرسینگ از الکل استفاده نکنید. برای این کار می‌توانید از محلول آب و نمک استفاده کنید.
نحوه تمیز کردن پیرسینگ
شما باید تا چند ماه پس از پیرسینگ روزانه دو یا سه مرتبه محل سوراخ را مطابق دستور پزشک شسته و کبره‌ها و ترشحات آن را تمیز کنید. بهتر است از متخصص بخواهید این موضوع را متناسب با نوع و محل پیرسینگ به شما آموزش دهد. البته معمولا توصیه می‌شود برای تمیز کردن پیرسینگ از محلول آب و نمک استفاده کنید.
برای این کار ابتدا یک محلول آب و نمک آماده کنید. سپس یک تکه پنبه تمیز، گوش پاک کن یا گاز استریل را به محلول آغشته کرده و به آرامی و با دقت فراوان اطراف سوراخ را پاک کرده و کبره‌ها را تمیز کنید. در حین انجام این کار از تکان دادن آویز و دست زدن به آن تا جای ممکن پرهیز کنید. در نهایت محل سوراخ را با حوله کاغذی خشک کنید. برای این کار به هیچ وجه از حوله نخی استفاده نکنید، زیرا احتمال انتقال باکتری و عفونت وجود دارد.
برای درمان عفونت پیرسینگ چه کار کنیم؟
با شستشوی روزانه و رعایت اصول بهداشتی احتمال بروز عفونت پیرسینگ بسیار پایین است. به علاوه معمولا در چند روز اول پس از پیرسینگ قرمز شدن، التهاب، خونریزی و خروج ترشحات از محل پیرسینگ طبیعی است. اما در صورتی که این موارد پس از چند روز از بین نرفت یا تشدید شد، حتما به پزشک مراجعه کنید. در این شرایط به هیچ عنوان به صورت خودسرانه آویز پیرسینگ را خارج نکرده یا از پماد آنتی بیوتیک استفاده نکنید. با این کار ممکن است سوراخ بسته شده و درمان عفونت پیرسینگ غیرممکن باشد.
آیا پیرسینگ دائمی است؟
احتمالا برای شما هم این سوال ایجاد شده است که آیا پیرسینگ دائمی است؟ بله؛ اگر به درستی از پیرسینگ مراقبت کنید، دائمی خواهد بود. هر چند در بسیاری از موارد، فرد پس از سوراخ کردن بدن از این کار پشیمان شده و قصد دارد حلقه پیرسینگ را خارج کند! به طور کلی پیرسینگ به ویژه در نقاط خاص بدن و در تعداد زیاد، با فرهنگ جامعه ما همخوانی ندارد و در نتیجه پس از مدتی باعث حس پشیمانی در فرد می‌شود. در این شرایط اگر شی زینتی را از محل پیرسینگ خارج کنید، معمولا بعد از مدتی بافت پوست در آن قسمت ترمیم شده و به حالت اول بر می‌گردد. البته این موضوع در همه موارد صادق نیست و ممکن است حتی با خارج کردن شی خارجی هم جای پیرسینگ باقی بماند.
سخن پایانی درباره انواع مدل پیرسینگ بدن
پیرسینگ یک عمل خطرناک است که عوارض زیادی برای بدن دارد و به مرور ظاهر شما را عجیب و غریب می‌کند. زیرا پیرسینگ اعتیادآور است و پس از اولین پیرسینگ، تمایل دارید تا باز هم این کار را تکرار کرده و در نقاط مختلف بدن پیرسینگ بزنید. به همین دلیل توصیه می‌کنیم به سراغ پیرسینگ و سوراخ کاری بدن نروید. اگر خیلی به این کار علاقه دارید، ترجیحا پیرسینگ را در مراکز بهداشتی و مطمئن انجام داده یا از پیرسینگ چسبی استفاده کنید.
Types Of Ear Piercings | Piercing FAQ
