قله دماوند این روزها با توجه به فصل صعود شاهد حضور کوهنوردان حرفه‌ای و آماتور زیادی است، به طوری که شاید طی روزهای آخر هفته حدود 3 هزار نفر راهی این قله می‌شوند که البته خیلی از آنها موفق به صعود هم نمی‌شوند. برخی دچار مصدومیت، برخی ارتفاع زده و متاسفانه عده‌ای هم جان خود را از دست می‌دهند.

برخی کوهنوردان که چندان به منطقه هم آشنا نیستند، مسیرهای اصلی صعود را گم کرده و پس از سقوط در رده‌ها جان خود را از دست می‌دهند که البته پایین آوردن جنازه آنها نیز دردسرهای زیادی را برای امداد گران در پی دارد.

طبق آمار تنها در یک هفته گذشته متأسفانه 4 کوهنورد در راه صعود دماوند جان خود را از دست داده‌اند. سه کوهنورد تهرانی و کرمانشاهی به دلیل سقوط در دره خطرناک یخار و یک نفر نیز به دلیل سقوط سنگ بزرگ کشته شدند.

آنطور که مشخص است و مسئولان فدراسیون کوهنوردی اعلام کرده‌اند دماوند ظرفیت پذیرش تعداد زیاد کوهنوردان را ندارد و آخر هر هفته نیز مصدومان زیادی برای درمان به امدادگران حاضر در منطقه مراجعه می‌کنند که تنها طی دو ماه تابستان بیش از هزار کوهنورد دچار مصدومیت و بیماری شده‌اند.

دماوند با توجه به اینکه بلندترین قله ایران محسوب می‌شود شاید آرزوی هر ایرانی باشد که به آن صعود کند و بر بلندای بام ایران بایستد، اما این نکته را حتما باید در نظر داشت که هیچ کوهی ارزش این را ندارد که انسان برای رسیدن به آن جان خود را به خطر بیندازد.

کوهنوردی و صعود به قله‌ها در صورتی می‌تواند برای هر کوهنورد شیرین باشد که در ایمنی کامل اتفاق بیفتد. در مجموع به نظر می‌رسد باید ساز و کار مشخصی باید برای صعود به بام ایران در نظر گرفته شود تا کمتر شاهد چنین حوادثی باشیم.