دانشجویان شعارهای سیاسی و فرهنگی سر می‌دادند اما بر خلاف اغتشاشات میدانی، خبری از آشوب گری و آتش زدن اموال عمومی نیست. دانشجویان نسبت به عملکرد پلیس و برخوردهای صورت گرفته معترضند و بعضا شعارهای هیجانی و تندی نیز سر می‌دهند.

همزمان تعداد دیگری از دانشجویان نیز نسبت به حرمت شکنی‌ها و آشوبگری‌ها در محوطه دانشگاه‌ها شعارهایی مبتنی بر نگاه و سلیقه خود سر دادند. در برخی موارد محوطه دانشگاه به عرصه شعاردادن و کنایه زنی‌های دو طیف نسبت به هم تبدیل می‌شد که با پادرمیانی اساتید و دانشجویان سالهای بالاتر برای لحظاتی فروکش می‌کرد اما دوباره با بهانه‌ای از سر گرفته می‌شد.

فعالان سیاسی معتقدند یکی از راهکارهای مهم اعتراضات صحیح در جامعه بستر دانشگاههاست و با توجه به حداقل بودن امکان سوء استفاده ضدانقلاب و آشوبگران، تقویت چنین بسترهایی می تواند راهگشا باشد.

اگرچه پس از فروکش کردن هیجانات باید با امتداد دادن چنین اختلاف نظرهایی در برنامه های فکری و علمی تر نظیر کرسی‌های آزاد اندیشی به حل اساسی‌تر مشکلات مورد مناقشه کمک کرد.

اما همزمان با این تجمعات تعداد محدودی در بیرون دانشگاه و حوالی میدان انقلاب اقدام به شعار دادن و برهم زدن نظم عمومی کردند که ماموران انتظامی با آنها برخورد کردند و مانع از تخریب و آشوب شدند.

مشاهدات حاکی از آن است در تجمع بیرون دانشگاه برخی افراد توسط پلیس بازداشت شده اند.