سال تحصیلی به آبان رسیده اما با گذشت یک ماه هنوز برخی کلاسها معلم ندارند و برخی دانشآموزان کتاب.
کتاب، کلاس، معلم؛ یکبار این نیست، یکبار آن دیگری، یکبار دانشآموز کلاس درس ندارد، یکبار در کلاس از معلم خبری نیست، هرچه هست نظم ناسامانی آموزشوپرورش را احاطه کرده، نظمی که نه معلماش رضایت دارد نه دانشآموزش، روندی که محصول برنامهریزی غلط یا حتی سالها بیبرنامگی است؛ بهتعبیر محمدرضا نیکنژاد، کارشناس آموزش: «کمبود معلم در آموزش و پرورش پیامد یک برنامه دراز مدت است.» اما کدام برنامه میتواند دست مدرسه را از وجود معلم خالی کند؟ آنهم یک کمبود ۲۰۰ هزار نفری، بهگفته علی امرایی، عضو کمیسون آموزش دیدهبان عدالت و شفافیت: «امروز آموزش و پرورش در همه مقاطع تحصیلی با کمبود ۲۰۰ هزار معلم مواجه است.» کمبودی که حالا قرار است برای جبران آن از معلمهای بازنشسته هم استفاده شود، حتی خبرهایی بهگوش میرسد که سن این معلمها به ۷۰ سال هم میرسد، خبریکه محمود امانی طهرانی، دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش درباره آن به ایسنا گفت: «نباید نیروهایی که به کارگیری آنها به بچهها لطمه میزند را دوباره وارد محیط کار کرد البته ملاک این امر سن معلمان نیست. چه بسا معلمی در سن بالا نشاط دارد و بچهها از حضور او لذت میبرند.»